Sprawa ze skargi na decyzję SKO w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie wymiaru łącznego zobowiązania pieniężnego na 2001r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Zofia Skrzynecka (spr.), Sędziowie sędzia WSA Tadeusz Piskozub, sędzia WSA Wojciech Czajkowski,, Protokolant Jacek Kłos, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 grudnia 2007r., w Olsztynie sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" Nr "[...]" w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie wymiaru łącznego zobowiązania pieniężnego na 2001r. 1. uchyla zaskarżoną decyzję 2. określa że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu

Uzasadnienie strona 1/6

Zaskarżoną decyzją z dnia "[...]" o nr "[...]" Samorządowe Kolegium Odwoławcze stwierdziło nieważność decyzji Wójta Gminy z dnia "[...]" w sprawie wymiaru M. i R.G. łącznego zobowiązania pieniężnego na 2001 r. w wysokości 5.204,30 zł.

Z akt sprawy wynika, że wnioskiem z dnia 24 lutego 2005 r. R.G. zwrócił się o uchylenie wszystkich decyzji podatkowych wydanych przez Wójta Gminy do 2003 r. włącznie. Wskazał, iż wydane decyzje naruszają prawo w stopniu rażącym, gdyż art. 12 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 1993 r. Nr 94, poz. 431 ze zm.) wprost stanowi, że grunty wpisane do rejestru zabytków zwolnione są od podatku.

Rozstrzygając w sprawie jako organ I instancji, Samorządowe Kolegium Odwoławcze wskazało, że decyzją z dnia "[...]" Wójt Gminy ustalił wobec M. i R.G. zobowiązanie podatkowe w podatku rolnym oraz w podatku leśnym. Przedmiotem opodatkowania podatkiem rolnym był grunt rolny o pow. 72,60 ha przeliczeniowych, zaś podatkiem leśnym - las o pow. 0,45 ha przeliczeniowych. SKO stwierdziło, że z zawiadomienia Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z dnia 16 czerwca 1993 r. wynika, że część nieruchomości rolnej podatników została wpisana do rejestru zabytków. W treści pisma podano, że położone w obrębie W. działka nr "[...]" i stanowiąca własność podatników działka nr "[...]" decyzją z dnia "[...]" wpisane zostały do rejestru zabytków województwa pod nr "[...]". Powyższe pismo zostało przesłane również do wiadomości Urzędowi Gminy. Zdaniem SKO, Wójt Gminy nie mógł zatem powoływać się na brak wiedzy o objęciu części nieruchomości ochroną konserwatorską. Jednakże z powołanej decyzji z dnia "[...]" nie wynika, aby przedmiotem ochrony archeologicznej były działki nr "[...]" i "[...]". W decyzji tej jako objęta ochroną konserwatorską wymieniona została działka o nr "[...]". Natomiast z pisma Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków z dnia 21 czerwca 2005 r. wynika, że przedmiot ochrony tj. grodzisko wyżynne tzw. M.G.Z. zlokalizowany jest na działce nr "[...]" i na części działki nr "[...]". W ocenie Kolegium Odwoławczego organ podatkowy nie mógł wydać prawidłowej decyzji podatkowej bez uprzedniego wyjaśnienia powyższych rozbieżności.

Ponadto w aktach sprawy znajduje się także decyzja Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z dnia "[...]" o wpisaniu do rejestru zabytków części działki nr "[...]", położonej w obrębie W., a będącej własnością podatników. Decyzja ta również została skierowana do Urzędu Gminy, a zatem była znana organowi podatkowemu. Według załącznika graficznego do powołanej decyzji ochroną konserwatorską objęta jest część działki nr "[...]", oznaczona jako grunty zakrzewione. Z wypisu z rejestru gruntów sporządzonego dla tej działki wynika, że grunty zakrzewione na tej działce stanowią powierzchnię 0,1800 ha na gruncie klasy V. Organ podatkowy w decyzji z dnia "[...]" uznał, że w tej sytuacji przedmiotowa część działki nr "[...]" objęta była zwolnieniem od podatku rolnego jako grunt klasy V na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku rolnym. Natomiast zdaniem SKO, przedmiotowe grunty jako wpisane do rejestru zabytków oraz utrzymywane zgodnie z przepisami o ochronie zabytków stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku rolnym nie podlegały podatkowi rolnemu.

Strona 1/6