Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Wiesława Pierechod Sędziowie sędzia WSA Ryszard Maliszewski asesor WSA Przemysław Krzykowski (sprawozdawca) Protokolant starszy sekretarz sądowy Monika Rząp po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 października 2018r. sprawy ze skargi Spółki A na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej oddala skargę

Inne orzeczenia o symbolu:
6119 Inne o symbolu podstawowym 611
Inne orzeczenia z hasłem:
Transport
Kara administracyjna
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Administracji Skarbowej
Uzasadnienie strona 1/9

Zaskarżoną decyzją z dnia "[...]" Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w, po rozpatrzeniu odwołania Spółki A z siedzibą w L., utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celno - Skarbowego z dnia "[...]" w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej w wysokości 23.506 zł.

Zaskarżona decyzja zapadła w następującym stanie faktycznym i prawnym.

W dniu 28 września 2017 r. na drodze krajowej nr "[...]" w R. funkcjonariusze Służby Celno-Skarbowej przeprowadzili kontrolę przewozu towaru w postaci 14.600 litrów oleju napędowego przewożonego zespołem pojazdów o numerach rejestracyjnych "[...]". W toku kontroli kierujący środkiem transportu M.M. okazał dokumenty związane z przewozem towarów, tj.: dowody rejestracyjne, wypis z zaświadczenia nr "[...]" na przewozy drogowe na potrzeby własne, dowód wydania towaru nr "[...]", dokument przesunięcia magazynowego oraz dokument WZ. Funkcjonariusze ustalili, że przewóz nie został zgłoszony w systemie SENT, co wskazywało na naruszenie obowiązku wynikającego z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 9 marca 2017 r. o systemie monitorowania drogowego przewozu towarów (Dz. U. z 2017 r. poz. 708), dalej jako: "ustawy SENT". M.M. zeznał w toku kontroli, że od ok. 2 miesięcy przewoził w różnych ilościach olej napędowy na teren budowy w B. Odbiorcami paliwa były firmy: B oraz C. Towar za każdym razem przewożony był na podstawie dokumentu przemieszczenia międzymagazynowego wystawianego przez kierowcę. Funkcjonariusze przesłuchali również w charakterze świadka A.G. zatrudnionego w firmie B na stanowisku project managera. Świadek zeznał, że firma B nabywa od Spółki A olej napędowy na potrzeby prowadzonych prac. Na podstawie umowy z dnia "[...]" firma B pozyskuje ok. 50.000 litrów oleju napędowego miesięcznie. Na terenie budowy znajdują się zbiorniki należące do dostawcy paliwa. Po potwierdzeniu przyjęcia oleju napędowego, właścicielem towaru jest odbiorca. Jako dowody świadek przedstawił umowę kupna-sprzedaży z dnia "[...]" oraz fakturę nr "[...]" z dnia "[...]".

Naczelnik Urzędu Celno-Skarbowego decyzją z dnia "[...]" nałożył na Spółkę karę pieniężną w wysokości 23.506 zł w związku z niewypełnieniem obowiązku określonego w art. 5 ust. 1 ustawy SENT.

Utrzymując w mocy tę decyzję, Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w uzasadnieniu wskazał, że w toku postępowania odwoławczego, w związku z wnioskiem Strony, do akt sprawy włączono protokół przesłuchania Prezes Zarządu Spółki M.P. w postępowaniu karnym skarbowym oraz stenogramy z przesłuchań M.P. i funkcjonariuszki Służby Celno-Skarbowej A.N. w toku postępowania toczącego się przed Sądem Rejonowym.

Organ odwoławczy podniósł, że w toku postępowania karnego skarbowego M.P. zeznał, że zajmuje się rejestrowaniem przewozów do systemu SENT. W jego ocenie, żadna z ww. firm nie była odbiorcą przewożonego w dniu 28 września 2017 r. oleju napędowego, gdyż towar był wieziony do zbiornika Spółki na terenie budowy. Przekazanie towaru klientom następowało w momencie, kiedy paliwo było już w zbiornikach. Wskazał, że w sytuacji gdy zbiornik jest własnością Spółki, kierowca na podstawie wydanej dyspozycji wypełnia dokument przesunięcia magazynowego MM, dostarcza paliwo do zbiornika, następnie po spuszczeniu przekazuje paliwo klientowi. Podał, że na terenie budowy w B. nie ma pracowników Spółki, którzy dokonują dalszej odsprzedaży towaru lub jego przekazania. Paliwo w zbiorniku zabezpiecza klient, a przekazanie paliwa potwierdzane jest przez uprawnionych pracowników budowy, następnie Spółka wystawia faktury na podstawie dokumentu potwierdzającego przekazanie paliwa. W toku postępowania przed Sądem Rejonowym M.P. ponownie wskazał, że w jego ocenie w przypadku gdy dostarcza paliwo do zbiorników, które są jego własnością, a przekazanie towaru następowało w zbiorniku po przemieszczeniu, stanowi to przesunięcie magazynowe na podstawie dokumentu MM. Wyjaśnił, że ostatecznie dokonał zgłoszenia przewozu do systemu SENT, gdyż wymagali tego funkcjonariusze dokonujący kontroli, chociaż w jego ocenie, w świetle obowiązujących przepisów nie był do tego zobowiązany.

Strona 1/9
Inne orzeczenia o symbolu:
6119 Inne o symbolu podstawowym 611
Inne orzeczenia z hasłem:
Transport
Kara administracyjna
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Administracji Skarbowej