Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wiesława Pierechod Sędziowie Sędzia WSA Zofia Skrzynecka (spr.) Asesor WSA Wojciech Czajkowski Protokolant Lidia Wachowska po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 26 października 2006r. sprawy ze skargi S. J. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej z dnia "[...]" Nr "[...]" w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia o pokryciu kapitału zakładowego z ujawnionych źródeł przychodów oddala skargę
Postanowieniem z dnia "[...]"lipca 2006r. Dyrektor Izby Skarbowej Ośrodek Zamiejscowy, na podstawie art. 233 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 z późn. zm., cytowanej dalej jako Ordynacja podatkowa) po rozpatrzeniu zażalenia S. J. reprezentowanego przez przedstawiciela ustawowego M. J. (matkę), na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia "[...]"04.2006r., nr "[...]" w sprawie odmowy wydania zaświadczenia o pokryciu kapitału zakładowego z ujawnionych źródeł przychodów w Spółce z o.o. "A" z siedzibą w O., utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie.
Podstawą rozstrzygnięcia Dyrektora Izby Skarbowej były następujące ustalenia i wnioski:
Wnioskiem z dnia 25 kwietnia 2006r. S. J. zwrócił się do Naczelnika Urzędu Skarbowego o wydanie zaświadczenia potwierdzającego pokrycie kapitału zakładowego z ujawnionych źródeł przychodów w Spółce "A" z siedzibą w O. Naczelnik Urzędu Skarbowego, odmówił wydania zaświadczenia o żądanej treści. W uzasadnieniu postanowienia stwierdził, że przepisy prawa nie przewidują wydania zaświadczenia stanowiącego, iż kapitał zakładowy spółki został pokryty z ujawnionych źródeł przychodów. W zażaleniu na rozstrzygnięcie organu I instancji S. J. zarzucił naruszenie art. 306a §1 i 2 oraz 306b §1 Ordynacji podatkowej - poprzez bezpodstawną odmowę wydania zaświadczenia. W ocenie strony, organ posiada dane umożliwiające stwierdzenie, iż pokrycie kapitału zakładowego nastąpiło z ujawnionych źródeł przychodów w Spółce z o.o. "A" z siedzibą w O.
Dyrektor Izby Skarbowej nie znalazł podstaw do zmiany zaskarżonego postanowienia. Wskazał, iż przepisy art.306a §2 Ordynacji podatkowej nakładają na organy administracji obowiązek wydania zaświadczenia, jeżeli przepis prawa wymaga urzędowego potwierdzenia określonych faktów lub stanu prawnego, albo gdy osoba ubiega się o zaświadczenie ze względu na swój interes prawny w urzędowym potwierdzeniu określonych faktów lub stanu prawnego. Natomiast zgodnie z przepisem art. 306b §1 Ordynacji podatkowej, w przypadkach, o których mowa w art. 306a§2, organ podatkowy jest obowiązany wydać zaświadczenie, jeżeli chodzi o potwierdzenie faktów albo stanu prawnego, wynikających z prowadzonej przez ten organ ewidencji, rejestrów lub z innych danych znajdujących się w jego posiadaniu. W szczególności organ podatkowy może potwierdzić dane wynikające ze złożonych przez stronę zeznań bądź zaświadczyć o niezaleganiu w podatkach lub stwierdzić stan zaległości. Uznał, iż organ podatkowy I instancji, nie miał możliwości wydania zaświadczenia zgodnie z wnioskiem strony. Przepisy art. 32 ust. 1 pkt 16 lit. a ustawy z dnia 29 lipca 1997 roku o grach i zakładach wzajemnych (Dz.U. z 2004 r., Nr 4, poz. 27) nakładają obowiązek przedłożenia dokumentu potwierdzającego legalność źródeł pochodzenia kapitału, jednakże Naczelnik Urzędu Skarbowego wydaje zaświadczenie w trybie Ordynacji podatkowej. Postępowanie dotyczące wydania zaświadczeń jest rodzajem uproszczonego postępowania o charakterze administracyjnym i obowiązuje organy podatkowe przy podejmowaniu czynności polegających na urzędowym potwierdzeniu stanu faktycznego lub prawnego. Drogą zaświadczenia można potwierdzić w formie urzędowej tylko to, co aktualnie wynika z prowadzonych przez organ ewidencji, rejestrów lub innych danych znajdujących się w jego posiadaniu. W postępowaniu o wydanie zaświadczenia organ podatkowy nie rozstrzyga sprawy administracyjnej co do istoty, potwierdza jedynie stan faktyczny i prawny istniejący w dniu jego wydania. Zaświadczenie musi odzwierciedlać rzeczywiście istniejące fakty lub stan prawny, w innym bowiem przypadku byłoby nierzetelne.