Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Przemysław Krzykowski (sprawozdawca) Sędziowie sędzia WSA Renata Kantecka sędzia WSA Ryszard Maliszewski Protokolant starszy sekretarz sądowy Monika Rząp po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 września 2018r. sprawy ze skargi D. K. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2011r. oddala skargę
Decyzją z dnia "[...]" Naczelnik Urzędu Skarbowego określił D.K. zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2011 r. w wysokości 131.392 zł.
Podstawę rozstrzygnięcia organu I instancji stanowiły ustalenia, w świetle których D. K. prowadził pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie usług budowlanych (PKD F41.20Z) - roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niernieszkalnych pod nazwą A z siedzibą w O., opodatkowaną podatkiem liniowym. W zeznaniu podatkowym PIT-36L za 2011 r. wykazał podatek należny w wysokości 77.087 zł. W wyniku postępowania podatkowego organ podatkowy I instancji stwierdził m.in. zawyżenie przez podatnika kosztów uzyskania przychodów o łączną kwotę 295.000 zł poprzez zaewidencjonowanie faktur wystawionych przez Spółki B oraz C z tytułu zakupu usług budowlanych, które nie potwierdzają rzeczywistych transakcji. Wobec tych nieprawidłowości organ I instancji uznał, że księga przychodów i rozchodów za 2011 r. jest nierzetelna zarówno po stronie przychodów i kosztów uzyskania przychodów, przy czym odstąpił od określenia podstawy opodatkowania w drodze oszacowania, uznając, że dowody uzyskane w toku postępowania pozwalają na określenie podstawy opodatkowania.
Utrzymując w mocy decyzję organu I instancji, w uzasadnieniu decyzji z dnia "[...]" Dyrektor Izby Administracji Skarbowej stwierdził, że istota sporu sprowadza się do oceny zasadności zaliczenia w koszty podatkowe wydatków wynikających z 10 faktur wystawionych przez B oraz RC, dokumentujących zakup usług budowlanych. Powołując wyjaśnienia podatnika z dnia 24 listopada 2014 r. złożone w Prokuraturze Okręgowej w toku śledztwa o sygn. akt "[...]", organ wskazał, że podatnik przyznał, że brał udział w "oszukańczym" procederze wystawiania "pustych" faktur, jak również wskazał, kto w tym procederze brał udział, jaki był jego mechanizm oraz jego cel. Podał, że miał firmy podwykonawcze, które nie były rejestrowane, a część osób pracowała u niego "na czarno". Miał wiele robót i wysokie przychody, ale nie miał kosztów, musiałby płacić wysoki podatek VAT. T. zaproponował mu wystawianie "pustych" faktur służących jedynie generowaniu kosztów. Podatnik wskazał, że przywieziono mu dokumenty typu KRS, poświadczenia nadania NIP, REGON. T. wspólnie z B. mieli wystawiać fikcyjne faktury VAT, w zamian za co podatnik płacił im wynagrodzenie w stawce VAT minus 5%. Większość robót robił w stawce 22% i płacił wystawcom pustych faktur 17% wynagrodzenia. Telefonował do T. i informował go na co mają być faktury. Czasami się z nim spotykał i omawiali to osobiście. Po jakimś czasie odbierał faktury w W., a dwa razy w O. Płacił gotówką, kilka razy przelewem. Płatność przelewem dotyczyła jedynie wynagrodzenia za puste faktury, a nie całej kwoty na fakturze. Współpraca była najsilniejsza w latach 2008-2009 i trwała do 2011 lub 2012 r.