Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Gminy Janowo w przedmiocie ustalenia dopłat do taryf dla zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Renata Kantecka, Sędziowie sędzia WSA Ryszard Maliszewski,, sędzia WSA Jolanta Strumiłło (sprawozdawca), Protokolant specjalista Paweł Guziur, po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 11 lipca 2019r. sprawy ze skargi Wspólnoty Mieszkaniowej na uchwałę Rady Gminy Janowo z dnia 28 lutego 2019 r. nr VI/31/2019 w przedmiocie ustalenia dopłat do taryf dla zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/3

Wspólnota Mieszkaniowa M (strona, skarżąca, Wspólnota) wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie skargę na uchwałę Rady Gminy Janowo z dnia 28 lutego 2019 r. w przedmiocie ustalenia dopłat do taryf dla zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzenia ścieków.

Z akt sprawy wynika, że Rada Gminy Janowo w dniu 28 lutego 2019 r. podjęła uchwałę nr VI/31/2019 w sprawie ustalenia dopłat do taryf dla zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków na terenie Gminy Janowo, która weszła w życie z dniem 1 marca 2019 roku i podlegała ogłoszeniu w sposób zwyczajowo przyjęty (§5 Uchwały).

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie strona, wnosząc o stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały w całości oraz zasądzenie kosztów postępowania, zarzuciła naruszenie art. 4 ust.1 ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłoszeniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych (Dz.U. z 2011 r., nr 197, poz. 1172 ze zm.) poprzez niezachowanie minimalnego czternastodniowego okresu wejścia w życie uchwały od daty jej ogłoszenia, chociaż przedmiot regulacji objęty zaskarżoną Uchwałą nie uzasadniał skrócenia tego terminu. Zdaniem strony brak ustanowienia w zaskarżonej Uchwale vacatio legis należy oceniać jako przejaw nieprawidłowej legislacji, stanowiącej istotne naruszenie prawa. W ocenie strony przedmiotowa Uchwała narusza interes strony, gdyż uniemożliwia wprowadzenie zmian zgodnie z ustawa o własności lokali.

W odpowiedzi Rada Gminy wniosła o oddalenie skargi, podtrzymując dotychczasowe stanowisko w sprawie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył, co następuje:

Stosownie do treści art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, zwana dalej: p.p.s.a.), sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie. Zakres sądowej kontroli administracji publicznej obejmuje również orzekanie w sprawach skarg na: akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej (art. 3 § 2 pkt 5 p.p.s.a.) oraz akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej (art. 3 § 2 pkt 6 p.p.s.a.). Zgodnie z art. 147 § 1 p.p.s.a. Sąd, uwzględniając skargę na uchwałę lub akt, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 5 i 6, stwierdza nieważność tej uchwały lub aktu w całości lub w części albo stwierdza, że zostały wydane z naruszeniem prawa, jeżeli przepis szczególny wyłącza stwierdzenie ich nieważności.

Przystępując do merytorycznego rozpoznania skargi, podkreślić należy, że rozstrzygniecie przedmiotowej sprawy wymaga ustalenia w pierwszej kolejności czy zaskarżona uchwała jest aktem prawa miejscowego jak uznała skarżąca czy też nie jest to akt prawa miejscowego jak z kolei wskazuje organ.

Strona 1/3