Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Andrzej Brzuzy Sędziowie sędzia WSA Jolanta Strumiłło asesor WSA Anna Janowska (sprawozdawca) Protokolant specjalista Paweł Guziur po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 sierpnia 2021r. sprawy ze skargi A. B na decyzję Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie ustalenia kwoty nienależnie pobranych płatności dla obszarów z ograniczeniami naturalnymi lub innymi szczególnymi ograniczeniami (2014-2020) oddala skargę.
Kierownik Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (dalej: "Kierownik BP", "organ I instancji") decyzją z "[...]" ustalił A. B. (dalej: "strona", "skarżąca") kwoty nienależnie pobranych płatności dla obszarów z ograniczeniami naturalnymi lub innymi szczególnymi ograniczeniami (2014-2020), dalej: "płatność ONW", za lata 2015 i 2016 w łącznej wysokości 27.071,88 zł, w tym: kwotę 13.625,04 zł w ramach płatności za rok 2015 r. oraz kwotę 13.446,84 zł w ramach płatności za rok 2016.
W odwołaniu od powyższej decyzji strona, zarzucając naruszenie przepisów postępowania oraz przepisów prawa materialnego, wniosła o uchylenie decyzji w całości, wydanie orzeczenia o zawieszeniu postępowania, a także o dopuszczenie dowodów z zeznań świadków: P. T., M. R., J. S., A. B. i L. J., a ponadto dowodu z opinii biegłego z zakresu rolnictwa. Wskazała, że organ I instancji nie wydał postanowienia o zawieszeniu postępowania na jej wniosek oraz niedostatecznie wyjaśnił stan faktyczny, dowolnie zinterpretował ustalone fakty, a ponadto nie zachował obiektywizmu i prowadził postępowanie w sposób mający udowodnić założoną tezę. W ocenie strony, organ zawyżył wysokość czynszu dzierżawnego i błędnie założył brak rentowności jej gospodarstwa. Zdaniem strony, zeznania świadków potwierdzą, kto faktycznie podejmował decyzje w sprawach gospodarstwa rolnego oraz jak przebiega proces świadczenia usługi doradczej przez doradcę rolnośrodowiskowego T. B.
W jej ocenie, organ powołał informacje niemające związku z jej gospodarstwem, tj. kwestię dofinansowań oraz rozliczenia zużycia oleju napędowego dotyczących T.B., a także stanu zdrowia H. B. Zapewniła, że samodzielnie prowadziła gospodarstwo rolne, posiadała grunty objęte umową dzierżawy oraz samodzielnie dysponowała dochodami gospodarstwa i podejmowała decyzje o jego kosztach.
Utrzymując w mocy decyzję organu I instancji, Dyrektor Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (dalej: "Dyrektor OR", "organ II instancji", "organ odwoławczy") w uzasadnieniu decyzji z "[...]" wskazał na brzmienie przepisów art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 9 maja 2008 r. o Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1505 ze zm.), dalej: "ustawy o Agencji", art. 4 ust. 1-3 rozporządzenia Rady (WE, EURATOM) nr 2988/95 z dnia 18 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich (Dz. Urz. UE. L. 1995 r. Nr 312, s. 1) oraz art. 60 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej, zarządzania nią i monitorowania jej oraz uchylającego rozporządzenia Rady (EWG) nr 352/78, (WE) nr 165/94, (WE) nr 2799/98, (WE) nr 814/2000, (WE) nr 1290/2005 i (WE) nr 485/2008 (Dz. Urz. UE L 347 z 20 grudnia 2013 r., s. 549 ze zm.). Powołał ponadto definicje rolnika i działalności rolniczej unormowane w art. 4 ust. 1 lit. a) i c) rozporządzenia Rady (UE) nr 1307/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiającego przepisy dotyczące płatności bezpośrednich dla rolników na podstawie systemów wsparcia w ramach wspólnej polityki rolnej oraz uchylającym rozporządzenie Rady (WE) nr 637/2008 i rozporządzenie Rady (WE) nr 73/2009 (Dz. Urz. UE L z 20 grudnia 2013 r. s. 608 ze zm.).