Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości podatkowych
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Ryszard Maliszewski, Sędziowie sędzia WSA Tadeusz Piskozub (sprawozdawca), sędzia WSA Wojciech Czajkowski, Protokolant referent stażysta Jakub Gosk, po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 5 września 2012r. sprawy ze skargi S. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia "[...]" Nr "[...]" w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości podatkowych 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. określa, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu, 3. zasądza od Skarbu Państwa- Kasa Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie na rzecz doradcy podatkowego K. D. kwotę 240 zł /dwieście czterdzieści złotych/ tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, powiększoną o należną stawkę podatku od towarów i usług.

Uzasadnienie strona 1/13

I SA/Ol 300/12

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia "[...]" Dyrektor Izby Skarbowej po rozpatrzeniu odwołania S. K. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia "[...]"., odmawiającą umorzenia zaległości podatkowej w podatku od towarów i usług za miesiące styczeń- wrzesień 2003r.w łącznej kwocie 192.993 zł.

Jak wynika z akt sprawy, pismem z dnia 12.11.2011r., uzupełnionym następnie pismem z dnia 14.11.2011r. Strona zwróciła się do Naczelnika Urzędu Skarbowego z prośbą o umorzenie zaległości podatkowych z tytułu podatku od towarów i usług za miesiące styczeń-wrzesień 2003 r., w łącznej kwocie 192.993 zł, wynikających z decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia "[...]". Prośbę uzasadniła trudną sytuacją zdrowotną, materialną, rodzinną i życiową. Wskazała, że uznana została za osobę o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności, całkowicie niezdolną do pracy do dnia 30.11.2012r. Podkreśliła, że kwota renty, po zajęciu egzekucyjnym, nie gwarantuje niezbędnego minimum egzystencji oraz uniemożliwia uregulowanie zaległości podatkowych bez uszczerbku dla jej zdrowia. Podniosła także, że nie ma realnej możliwości zapłaty zaległości podatkowych, bowiem nie posiada żadnego majątku oraz oszczędności.

Decyzją z dnia "[...]" Naczelnik Urzędu Skarbowego odmówił udzielenia wnioskowanej ulgi. W uzasadnieniu decyzji wskazał, że odmowa umorzenia zaległości podatkowych, pomimo wystąpienia przesłanki "ważnego interesu podatnika" ze względu na trudną sytuację finansową i zdrowotną, nastąpiła w granicach uznania administracyjnego ze względu na przyczyny powstania zaległości podatkowych, nieregulowanie należności podatkowych, pomimo uzyskania przez podatnika w tym okresie z działalności gospodarczej dochodów oraz tym, że całkowita niezdolność podatnika do pracy datuje się do 30.11.2012r., nie wykluczając możliwości podjęcia zatrudnienia i możliwości egzekwowania zaległości podatkowych ze świadczenia rentowego, a definitywna rezygnacja z należności publicznoprawnej byłaby sankcjonowaniem niezgodnych z prawem działań podatnika kosztem interesu publicznego.

Po rozpatrzeniu odwołania, Dyrektor Izby Skarbowej zaskarżoną decyzją utrzymał w mocy decyzję organu I instancji. Jako podstawę materialno-prawną rozstrzygnięcia organ powołał art. 67a § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym, organ podatkowy, na wniosek podatnika, z zastrzeżeniem art. 67b, w przypadkach uzasadnionych ważnym interesem podatnika lub interesem publicznym, może umorzyć w całości lub w części zaległości podatkowe, odsetki za zwłokę lub opłatę prolongacyjną.

Organ wskazał, że zaległości podatkowe strony powstały w związku z prowadzoną w 2003r. działalnością gospodarczą w zakresie sprzedaży kosmetyków pod firmą "A", po postępowaniu kontrolnym, w którym ustalono, że podatnik nie składał deklaracji VAT -7, pomimo, że był zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Decyzją z dnia "[...]", Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej określił podatnikowi zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za 2003r., zaś decyzją z dnia "[...]", Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy. Następnie wyrokiem z dnia 24.06.2009r., sygn. akt I SA/Ol 123/09, WSA w Olsztynie oddalił skargę strony.

Strona 1/13