Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Renata Kantecka Sędziowie sędzia WSA Ryszard Maliszewski (sprawozdawca) asesor WSA Katarzyna Górska Protokolant referent Elżbieta Parda po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 sierpnia 2020r. sprawy ze skargi Podmiotu A na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie łącznego zobowiązania pieniężnego za lata 2012-2016 oddala skargę.
A. (dalej A., skarżący, strona, podatnik) wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (dalej WSA) w Olsztynie skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego (dalej: SKO, Kolegium) z "[...]" r. nr "[...]" w przedmiocie łącznego zobowiązania pieniężnego za lata 2012-2016.
Z przedstawionych wraz ze skargą do kontroli Sądu akt podatkowych sprawy wynika, że na podstawie decyzji z 23 lipca 1998 r. nr "[...]" Urząd Wojewódzki udzielił koncesji Przedsiębiorstwu "B." w "[...]" na wydobywanie kruszywa naturalnego ze złoża "C." na działce nr "[...]" o powierzchni 13,14 ha w miejscowości C., gmina "[...]" (karty nr 69-70 akt podatkowych). Decyzją z 14 kwietnia 1999 r. nr "[...]" Wojewoda zmienił podmiot uprawniony do koncesji na R.R. (k. 71), a następnie decyzją z 2 marca 2012 r. nr "[...]" Marszałek Województwa stwierdził wygaśnięcie koncesji.
Przedmiotowe grunty nabył następnie skarżący, na podstawie aktu notarialnego z 12 kwietnia 2012 r. Rep. A nr "[...]" (k. 228-235).
Starosta "[...]" (dalej Starosta) decyzją z 14 stycznia 2016 r. nr "[...]" zobowiązał A. do rekultywacji terenów pokopalnianych byłej kopalni kruszywa C. i ustalił rolny kierunek rekultywacji. Na skutek wniosku podatnika Starosta orzekł o braku utraty wartości użytkowej ww. gruntów pokopalnych, wskazując powierzchnię ww. działki: 7,4567 ha (decyzja z 13 października 2016 r. nr "[...]" - k. 77). Następnie po przeprowadzeniu postępowania Starosta decyzją 19 grudnia 2016 r. nr "[...]" uznał za zakończoną rekultywację gruntów poeksploatacyjnych kopalni żwiru "C." wskazując, że powierzchnia zrekultywowana wynosi 7,4567 ha (k. 79).
A. złożył 30 stycznia 2017 r. korekty deklaracji na podatek od nieruchomości, deklaracje na podatek rolny wraz z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty za lata 2012-2016. W uzasadnieniu wniesiono o dokonanie zmiany wysokości podatku od nieruchomości zgodnie ze złożonymi deklaracjami, stwierdzenie nadpłaty w podatku od nieruchomości w kwocie łącznej 487.880 zł, zaliczenie części nadpłaty za okres 2012-2016 na poczet podatku rolnego zgodnie ze złożonymi korektami oraz zwrot nadpłaty w pozostałej części. Skarżący wyjaśnił, że w latach 2012-2016 jako samorządowa wojewódzka osoba prawna złożył deklaracje na podatek od ww. nieruchomości za każdy rok podatkowy w okresie 2012-2016 oraz wpłacił podatek w łącznej kwocie 487.880 zł. Przyjął jednak błędnie, że nieruchomość ta podlega podatkowi od nieruchomości na zasadzie art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Wyżej wskazana nieruchomość podlega bowiem zwolnieniu od podatku od nieruchomości na podstawie art. 2 ust. 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (co do użytków rolnych) i w części dotyczącej nieużytków - na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 10 tej ustawy.