Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w przedmiocie określenia zryczałtowanego podatku dochodowego od niezaewidencjonowanego przychodu za 2001r. oraz określenia wysokości odsetek od zryczałtowanego podatku dochodowego za styczeń, luty, marzec, wrzesień i październik 200
Tezy

1. Decyzja wydana przez organ podatkowy na podstawie art. 17 ustawy o ryczałcie jest decyzja konstytutywną. Określa zobowiązanie, które zastepuje część( w przypadku nierzetelności ewidencji) lub całosć (w przypadku nieprowadzenia ewidencji) zobowiązania powstałego z mocy prawa. Jest to przypadek szczególny, wobec tego ustawodawca powinien wprost wskazać termin do którego tego rodzaju zobowiązanie może być okreslone przez organ podatkowy .

2. Z braku takiego wskazania , do terminu wydania decyzji na podstawie art. 17 ustawy o ryczałcie ma zastosowanie art. 68par.1 Ordynacji podatkowej.

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Zofia Skrzynecka Sędziowie Sędzia WSA Wiesława Pierechod (spr) Sędzia WSA Tadeusz Piskozub Protokolant Anna Fic po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 10 października 2007 r. sprawy ze skargi J. D. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia "[...]" nr "[...]" i nr "[...]" w przedmiocie określenia zryczałtowanego podatku dochodowego od niezaewidencjonowanego przychodu za 2001r. oraz określenia wysokości odsetek od zryczałtowanego podatku dochodowego za styczeń, luty, marzec, wrzesień i październik 2001. I. uchyla zaskarżone decyzje II. określa, że zaskarżone decyzje nie podlegają wykonaniu III. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz skarżącego kwotę 3.184 zł (trzy tysiące, sto osiemdziesiąt cztery złote) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego IV. nakazuje ściągnąć od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz Skarbu Państwa - kasa Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie kwotę 350 zł (trzysta pięćdziesiąt złotych) tytułem nieuiszczonego wpisu sądowego

Uzasadnienie strona 1/16

Dwiema decyzjami z dnia "[...]" Dyrektor Izby Skarbowej po rozpatrzeniu odwołań J. D. od decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia "[...]" nr "[...]" i "[...]" w przedmiocie:

I. określenia wartości niezaewidencjonowanego przychodu za 2001r. w wysokości 62.155,44 zł i określenia od tej kwoty ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych według stawki 20% w wysokości 12.431 zł,

II. określenia wysokości odsetek od przyjętego w prawidłowej wysokości zryczałtowanego podatku dochodowego za m-ce styczeń, luty, marzec, wrzesień, październik 2001r. w łącznej kwocie 2.302 zł utrzymał w mocy decyzje organu pierwszej instancji.

Z akt sprawy wynika, że wyrokiem z dnia 23 lutego 2006r. sygn. akt: I SA/Ol 474/05 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie, uchylił dwie decyzje Dyrektora Izby Skarbowej z"[...]".: w przedmiocie określenia za 2001r. wartości niezaewidencjonowanego przychodu od którego określono zryczałtowany podatek dochodowy, przy zastosowaniu 20% oraz określenia wysokości odsetek od zryczałtowanego podatku dochodowego. W związku z powyższym organ odwoławczy uchylił decyzje organu pierwszej instancji i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia. Zalecił wszechstronne jej wyjaśnienie i ustalenie, czy czynności wykonywane przez J. D. spełniają przesłanki do uznania ich za działalność gospodarczą.

W uzasadnieniu wydanej w dniu "[...]" decyzji o wymiarze zobowiązania Naczelnik Urzędu Skarbowego powołał treść art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych i definicję działalności gospodarczej z art. 2 ust. 1 ustawy Prawo działalności gospodarczej.

Stwierdził, iż mając na uwadze tę definicję uzupełnił w toku postępowania materiał dowodowy w celu zbadania istnienia przesłanek charakteryzujących wykonywaną przez stronę działalność. Na tę okoliczność przesłuchał w charakterze świadków nabywców samochodów, jak również podatnika.

W wyniku ponownej analizy materiału dowodowego zgromadzonego w trakcie postępowania podatkowego wszczętego postanowieniem w dniu 11.04.2005r. oraz materiału dowodowego zgromadzonego w toku postępowania podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług za okres styczeń - grudzień 2001r. włączonego do akt sprawy postanowieniem z dnia 07.04.2005r. ustalono, że od 1996 do 2002r. podatnik zarejestrował trzydzieści cztery samochody osobowe. Z danych Urzędu wynikało również, że podatnik sprzedał pięć samochodów osobowych, z tego: w 2000r. - 3 szt., w 2001r. - 1 szt., w 2002r. - 1 szt. Z pism Izby Celnej wynikało ponadto, że poza ww. samochodami, sprowadzono piętnaście samochodów osobowych, w tym: w 1999r. - 2 szt., w 2000r. - 4 szt., w 2001r. - 8 szt., w 2002r. - 1 szt.

Organ podatkowy ustalił, że w 2001r. podatnik zakupił i sprzedał w okresie krótszym niż sześć miesięcy, sześć samochodów osobowych marki Renault 19. Za ustaleniami zawartymi w decyzji ostatecznej z dnia "[...]" w zakresie podatku od towarów i usług za okres styczeń - grudzień 2001r. organ podatkowy przyjął, że przychód z tytułu sprzedaży samochodów w 2001r. wyniósł 64.700,00 zł. Przychód ten po pomniejszeniu o należny podatek od towarów i usług określił na kwotę 62.155,44 zł (64.700,00- 2.544,56). Organ wskazał, że do przychodu nie zaliczył przychodów ze sprzedaży dwóch samochodów, które były w posiadaniu podatnika dłużej niż sześć miesięcy ani ewentualnych przychodów z tytułu pośrednictwa w zakupie tj. sprowadzenia z Niemiec pięciu samochodów w imieniu i na rzecz innych osób (w tym trzech dla brata). Zarówno bowiem podatnik jak i te osoby zeznały, iż były to czynności nieodpłatne.

Strona 1/16