Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Wojciech Czajkowski ( sprawozdawca ) Sędziowie sędzia WSA Ryszard Maliszewski sędzia WSA Renata Kantecka Protokolant starszy sekretarz sądowy Katarzyna Niewiadomska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 czerwca 2016r. sprawy ze skargi Gminy A na uchwałę Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie badania zgodności z prawem uchwały w sprawie zwolnień z podatku od nieruchomości na 2016r. 1. uchyla zaskarżoną uchwałę, 2. zasądza od Regionalnej Izby Obrachunkowej na rzecz skarżącej Gminy kwotę 797 (siedemset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
W dniu 4 grudnia 2015 r. Rada Gminy Lelkowo podjęła na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 594 ze zm.), uchwalę o Nr IX/54/2015 w sprawie zwolnień w podatku od nieruchomości na 2016 r..
W § 1 uchwały postanowiono, że zwalnia się z podatku od nieruchomości:
1) grunty, budynki, budowle zajęte na prowadzenie działalności z zakresu:
a) kultury,
b) pomocy społecznej,
c) ochrony przeciwpożarowej,
d) zaopatrzenia w wodę, odprowadzenie ścieków;
2) budynki gospodarcze gospodarstw rolnych przekazanych za rentę lub emeryturę.
Uchwałą z dnia 7 stycznia 2016 r. o Nr 0102-1/16 Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Olsztynie stwierdziło nieważność powołanej wyżej uchwały Rady Gminy. W uzasadnieniu organ nadzoru wskazał, że zgodnie z art. 7 ust. 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz. U. z 2014 r. poz. 849 ze zm.), rada gminy, w drodze uchwały, może wprowadzić inne zwolnienia przedmiotowe niż określone w ust. 1 oraz w art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 2 października 2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw. Stosownie zaś do art. 7 ust. 3a ustawy o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (t.j. Dz. U. z 2007 r. Nr 59, poz. 404 ze zm.) projekt programu pomocowego przewidujący udzielanie pomocy de minimis podlega zgłoszeniu Prezesowi Urzędu Ochrony Konsumentów i Konkurencji, który w terminie 14 dni może przedstawić zastrzeżenia dotyczące przejrzystości zasad udzielania pomocy. Jak podniesiono w uzasadnieniu uchwały, zgodnie z art. 1 lit. d rozporządzenia Rady (WE) nr 659/1999 z dnia 22 marca 1999 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania art. 93 Traktatu WE (Dz. Urz. WE L 83 z 27.03.1999), program pomocowy oznacza każde działanie, na podstawie którego, bez dalszego wprowadzania w życie wymaganych środków, można dokonać pomocy indywidualnej na rzecz przedsiębiorstw określonych w ustawie w sposób ogólny i abstrakcyjny oraz każde działanie, na którego podstawie pomoc, która nie jest związana z konkretnym projektem, może zostać przyznana jednemu lub kilku przedsiębiorstwom na czas nieokreślony i/lub w nieokreślonej kwocie.
Kolegium Izby stwierdziło, że badana uchwała co najmniej w części dotyczącej gruntów, budynków, budowli zajętych na prowadzenie działalności z zakresu zaopatrzenia w wodę i odprowadzania ścieków, wypełnia określone wyżej powołanymi przepisami prawa przesłanki programu pomocowego. Dlatego też, jej projekt powinien być zgłoszony Prezesowi Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. Zdaniem organu nadzoru, zaniechanie zgłoszenia projektu przedmiotowej uchwały narusza w sposób istotny art. 7 ust. 3 ustawy o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej i uzasadnia orzeczenie nieważności przedmiotowej uchwały w całości.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie na powyższe rozstrzygnięcie nadzorcze Gmina wniosła o jego uchylenie w całości, zarzucając naruszenie art. 7 ust. 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych w zw. z art. 7 ust. 3a ustawy o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej, poprzez bezzasadne przyjęcie, że uchwała przewidująca zwolnienie od nieruchomości adresowana jest do przedsiębiorców i stanowi pomoc de minimis i w konsekwencji uznanie, że została podjęta bez uprzedniego przesłania projektu do Prezesa UOKiK oraz jest nieważna w całości. Organ nie wyjaśnił, czy uchylona uchwała w całości bądź części dotyczy przedsiębiorców. W przypadku zaś przyjęcia, że dotyczy jednak przedsiębiorców, powinien ustalić, czy udzielona przedsiębiorcom pomoc spełnia przesłanki z art. 107 ust. 1 Traktatu o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Dopiero bowiem wtedy uchwała stanowiłaby program pomocowy i wymagała zgłoszenia.