skarg P. D. na decyzje Dyrektora Izby Celnej w przedmiocie określenia kwoty długu celnego, podatku akcyzowego, podatku od towarów i usług oraz opłaty paliwowej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Ryszard Maliszewski, Sędziowie sędzia WSA Wiesława Pierechod, sędzia WSA Wojciech Czajkowski (sprawozdawca),, Protokolant specjalista Paweł Guziur, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 czerwca 2016r. sprawy ze skarg P. D. na decyzje Dyrektora Izby Celnej z dnia "[...]" nr "[...]", "[...]", "[...]" w przedmiocie określenia kwoty długu celnego, podatku akcyzowego, podatku od towarów i usług oraz opłaty paliwowej oddala skargi

Uzasadnienie strona 1/9

Przedmiotem skarg do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie są trzy decyzje z dnia "[...]", którymi Dyrektor Izby Celnej, po rozpatrzeniu odwołań P.D., utrzymał w mocy decyzje Naczelnika Urzędu Celnego z dnia "[...]" określające kwoty długu celnego, podatku akcyzowego, opłaty paliwowej oraz podatku od towarów i usług za styczeń, luty i marzec 2014 r..

Z uzasadnień poddanych kontroli Sądu rozstrzygnięć wynika, że przekraczając w okresie od 2 stycznia do 31 marca 2014 r., łącznie 64 razy granicę Unii Europejskiej na przejściu granicznym w G., P.D. dokonał zgłoszenia celnego przywozu 3.160 l paliwa w zbiorniku samochodu osobowego m-ki "[...]", o nr rej. "[...]". Weryfikując częstotliwość przekraczania przez zgłaszającego granicy Unii Europejskiej w systemie informatycznym odpraw celnych "[...]", organ ustalił, że wymieniony kierowca dokonywał przywozów paliwa z dużą częstotliwością, przekraczającą zwykłe potrzeby kierowcy. Z powyższych względów, organ stwierdził, że wwiezione na obszar celny Unii w ww. okresie paliwo nie jest objęte zwolnieniem z należności przywozowych na podstawie art. 41 rozporządzenia Rady (WE) Nr 1186/2009 z dnia 16 listopada 2009 r. ustanawiającego wspólnotowy system zwolnień celnych (Dz. Urz. WE L 324 z dnia 10 grudnia 2009 r.), co skutkowało określeniem wymienionych na wstępie należności celnych i podatkowych na łączną sumę 9158 zł.

Podtrzymując to stanowisko w związku z wniesionymi przez stronę odwołaniami, Dyrektor Izby Celnej wskazał w uzasadnieniach zaskarżonych decyzji na zasadę powszechności należności przywozowych, która wyraża się w tym, iż od każdego towaru przywożonego z terytorium państwa trzeciego na obszar celny Unii wymagane są należności przywozowe, natomiast zwolnienie z tych należności stanowi wyjątek, który musi wynikać z przepisów prawa celnego. Zwolnienie takie przewiduje m.in. art. 41 ww. rozporządzenia Rady (WE) Nr 1186/2009 z dnia 16 listopada 2009 r., zgodnie z którym towary znajdujące się w bagażu osobistym podróżnych przyjeżdżających z państw trzecich są zwolnione z należności celnych przywozowych, jeżeli przywożone towary są zwolnione z podatku od wartości dodanej (VAT) na mocy przepisów prawa krajowego przyjętych zgodnie z przepisami Dyrektywy Rady 2007/74/UE z dnia 20 grudnia 2007 r. w sprawie zwolnienia towarów przywożonych przez osoby podróżujące z państw trzecich z podatku od wartości dodanej i akcyzy (Dz. Urz. UE L 346 z dnia 29 grudnia 2007 r.). Z kolei zaś, w art. 56 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) zwolnienie od podatku od towarów i usług zostało uzależnione od tego, by przywóz towarów znajdujących się w bagażu osobistym podróżnych przyjeżdżających z państwa trzeciego nie miał charakteru handlowego, zaś za przywóz o charakterze niehandlowym uważa się przywóz spełniający następujące warunki:

Strona 1/9