Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od czynności cywilnoprawnych
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Wiesława Pierechod, Sędziowie sędzia WSA Wojciech Czajkowski (sprawozdawca),, sędzia WSA Renata Kantecka, Protokolant specjalista Paweł Guziur, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 lipca 2016r. sprawy ze skargi A. M. i A. M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od czynności cywilnoprawnych 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz skarżących kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/11

Zaskarżoną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie decyzją z dnia "[...]" Dyrektor Izby Skarbowej, po rozpatrzeniu odwołania A. i A.M., utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia "[...]" w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od czynności cywilnoprawnych.

Podstawą rozstrzygnięcia były następujące ustalenia faktycznie:

Aktem notarialnym z dnia "[...]" A. i A.M. nabyli od Skarbu Państwa (Agencji Mienia Wojskowego), na prawach małżeńskiej wspólności ustawowej, lokal mieszkalny przy ulicy "[...]" w B. wraz z przynależną piwnicą oraz udziałami w:

- prawie własności części wspólnych budynku i innych urządzeń nie służących wyłącznie do użytku właścicieli poszczególnych lokali,

- zabudowanej budynkiem mieszkalnym działce gruntu,

- nieruchomości gruntowej niezbędnej do racjonalnego korzystania z budynku, w którym znajduje się lokal mieszkalny.

Na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2015 r. poz. 626 ze zm.), dalej jako: "u.p.c.c.", z związku z umową naliczony został przez notariusza i pobrany od nabywców, podatek według stawki 2% od kwoty 122.250 zł, w wysokości 2.445 zł.

Wnioskiem z dnia 28 października 2015 r. podatnicy zwrócili się o stwierdzenie nadpłaty w podatku od czynności cywilnoprawnych w naliczonej i pobranej kwocie. W uzasadnieniu podnieśli, że został on nienależnie uiszczony, z uwagi na zawarcie umowy na podstawie przepisów o gospodarce nieruchomościami, tj. ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz. U. z 2015 r. poz. 1774 ze zm.), skutkujących wyłączeniem konsekwencji podatkowych w myśl art. 2 pkt 1 lit. g) u.p.c.c..

Odmawiając stwierdzenia nadpłaty, Naczelnik Urzędu Skarbowego powołał jako podstawę prawną art. 72 § 1 pkt 2 i art. 207 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.), dalej powoływanej jako "O.p." oraz art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a), art. 2 pkt 1 lit. g) i art. 10 ust. 2 u.p.c.c.. Wskazując na treść art. 2 pkt 1 lit. g) u.p.c.c., wskazał, że nie podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych czynności cywilnoprawne w sprawach podlegających przepisom o gospodarce nieruchomościami lub przepisom o autostradach płatnych. Wyłączenie, o którym mowa w art. 2 pkt 1 lit. g), dotyczy czynności cywilnoprawnych, dla których materialnoprawna podstawa rozstrzygnięcia zawarta jest w ustawie o gospodarce nieruchomościami. Natomiast w niniejszej sprawie umowa została zawarta na podstawie przepisów ustawy z dnia 10 lipca 2015 r. o Agencji Mienia Wojskowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 1322 ze zm.). Z tego względu, nie można uznać, że to przepisy ustawy o gospodarce nieruchomościami stanowiły podstawę zawartej umowy.

Strona 1/11