Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w przedmiocie zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za styczeń i luty 2003r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Wojciech Czajkowski, Sędziowie sędzia WSA Andrzej Błesiński,, sędzia NSA Włodzimierz Kędzierski (spr.), Protokolant Paweł Guziur, po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 12 sierpnia 2008r. sprawy ze skargi T. N. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za styczeń i luty 2003r. oddala skargę

Uzasadnienie strona 1/12

T. N. w dniu "[...]" rozpoczęła prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie wykonywania usług sprzątania pod nazwą A. Podatnikiem podatku od towarów i usług stała się z dniem "[...]". Podatniczka ustanowiła pełnomocnika do prowadzenia działalności gospodarczej w osobie swojego zięcia - W. D., który był jednocześnie dyrektorem handlowym w firmie Spółce A w W.

W dniu "[...]" T. N. zawarła umowę z Spółką A w W. na sprzątanie wyznaczonych wnętrz. Następnie strona reprezentowana przez pełnomocnika W. D. zawarła w W. umowy z firmą B K.N. - w dniu "[...]", której zleciła podwykonawstwo usług sprzątania.

Decyzją z dnia "[...]", nr "[...]" Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia "[...]", nr "[...]", którą określono T.N. zobowiązanie w podatku od towarów i usług za miesiące styczeń i luty 2003 r.

W uzasadnieniu organ odwoławczy wskazał, że spór w przedmiotowej sprawie sprowadza się do oceny, czy faktury wystawione przez firmę K. N. dokumentują czynności przez tę firmę wykonane, a w konsekwencji, czy T. N. była uprawniona do odliczenia podatku naliczonego z kwestionowanych faktur.

W ocenie organu II instancji zebrany przez Naczelnika Urzędu Skarbowego materiał dowodowy w sprawie daje podstawę do przyjęcia, iż zakwestionowane faktury dokumentują czynności niedokonane z uwagi na fakt, iż zafakturowane usługi nie zostały wykonane przez w/w firmę. Samo przedstawienie faktur nie stanowi bowiem samoistnej przesłanki do uznania, że usługi zostały wykonane w sytuacji, gdy wyjaśnienia pełnomocnika spółki oraz samej podatniczki były bardzo ogólne i niespójne z zeznaniami złożonymi przez wystawcę spornych faktur. Nie potrafili oni podać żadnych szczegółów dotyczących wykonywania usług sprzątania oraz nie wskazali nazwisk pracowników wykonujących te czynność. Dodatkowo z zeznania pełnomocnika podatniczki wynika, że chciał on jedynie pomóc bezrobotnej teściowej.

Organ odwoławczy podniósł, że K. N. zeznała, iż żadnych transakcji z firmą podatniczki nie prowadziła, nie wystawiała spornych faktur, nie wykonywała usług sprzątania i nie wie kto faktycznie sprzątał. Wystawiła jedynie dwie z ośmiu kwestionowanych faktur, a jedną tylko podpisała. Jej zdaniem w chwili nieuwagi mogło dojść do wykorzystania pieczątki jej firmy i ostemplowania kilku pustych faktur VAT. Pogląd ten został potwierdzony przez Prokuraturę Rejonową A oraz Prokuraturę Rejonową B. Na prawdziwość jej twierdzeń wskazuje także fakt, że w 2002r. prowadziła tylko działalność gospodarczą w zakresie hurtowej sprzedaży książek i nie ujmowała w ewidencji i deklaracji VAT-7 podatku należnego z zakwestionowanych faktur.

Dyrektor Izby Skarbowej nie zgodził się ze stanowiskiem podatniczki, iż nie istnieje obowiązek sporządzania i przechowywania dowodów dokumentujących wykonanie umowy usługi.

Strona 1/12