Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Ryszard Maliszewski Sędziowie sędzia WSA Przemysław Krzykowski (sprawozdawca) asesor WSA Katarzyna Górska Protokolant stażysta Elżbieta Parda po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 lipca 2020r. sprawy ze skargi K. N. na decyzję Naczelnika Urzędu Celno-Skarbowego z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie podatku od towarów i usług za październik - grudzień 2015r. oddala skargę
Decyzją z dnia "[...]" Naczelnik Urzędu Celno-Skarbowego (dalej jako organ, Naczelnik) w rezultacie przeprowadzonej kontroli celno-skarbowej oraz postępowania podatkowego wobec K.N. (dalej jako strona, skarżący) w zakresie przestrzegania przepisów prawa podatkowego w podatku od towarów i usług za poszczególne okresy rozliczeniowi od października do grudnia 2015 r. pozbawił stronę prawa do odliczenia podatku naliczonego z 4 faktur VAT wystawionych przez Firmę A.K. (dalej jako firma), na których wskazano towar: "tylna belka" (łącznie kwota netto 90.000 zł, łącznie podatek VAT 20.700 zł). Określając w podatku od towarów i usług nadwyżki podatku naliczonego nad należnym za miesiące:
- październik 2015 r. w kwocie 70.683 zł, w tym kwoty do zwrotu w kwocie 70.683 zł,
- listopad 2015 r. w kwocie 47.834 zł, w tym kwoty do zwrotu w kwocie 47.834 zł,
- grudzień 2015 r. w kwocie 42.175 zł, w tym kwoty do zwrotu w kwocie 42.175 zł.
W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, iż z materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie wynika, iż strona nie mogła dokonać zakupów części samochodowych (tylne belki) od firmy. Organ I instancji ustalił, iż w kontrolowanym okresie A.K. nie dokonywała zakupu, ani sprzedaży tylnych belek, zatem nie dokonała także ich sprzedaży dla Strony. Organ I instancji uznał, iż strona uczestniczyła w transakcjach stanowiących nadużycie w podatku od towarów i usług i dlatego w oparciu o art. 86 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 lit. a w związku z art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2018r., poz. 2174 ze zm., dalej jako ustawa VAT) pozbawił stronę prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, wynikający ze spornych faktur, wystawionych przez firmę, w łącznej kwocie 20.700 zł.
Po rozpatrzeniu odwołania zaskarżoną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie decyzją z dnia "[...]" ten sam organ utrzymał ww. decyzję w mocy.
W uzasadnieniu wskazując na treść art. 86 ust. 1 i art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy VAT organ wskazał, że ustawodawca powiązał prawo do odliczenia podatku naliczonego z czynnością faktycznie wykonaną przez wystawcę faktury, a nie tylko z samym faktem otrzymania faktur poprawnej formalnie. Poprawność faktury ma dwa aspekty: formalny, bowiem powinna odpowiadać wymogom co do formy oraz materialny, ponieważ jej treść powinna być zgodna z zaistniałym zdarzeniem gospodarczym. Oznacza to, iż sama faktura nie jest dowodem na zaistnienie danego zdarzenia i gospodarczego. Tylko faktura rzetelna od strony podmiotowej i przedmiotowej, tzn. dokumentująca rzeczywistą czynność opodatkowaną podatnika, przez niego wykonaną i udokumentowaną ą faktura, daje jej odbiorcy uprawnienie do odliczenia wykazanego w niej podatku.
Organ ocenił, że materiał dowodowy odnośnie spornych transakcji pomiędzy firmą, a stroną w pełni uzasadnia przyjęcie, że firma nie dokonała na rzecz strony sprzedaży części samochodowych (tylnych belek). Świadczą o tym następujące okoliczności: