Sprawa ze skargi na decyzję SKO w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej w przedmiocie łącznego zobowiązania pieniężnego na 2014r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Jolanta Strumiłło Sędziowie sędzia WSA Renata Kantecka (sprawozdawca) asesor WSA Katarzyna Górska Protokolant stażysta Elżbieta Parda po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 lipca 2020r. sprawy ze skargi H. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej w przedmiocie łącznego zobowiązania pieniężnego na 2014r. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 10 stycznia 2020 r.

Uzasadnienie strona 1/3

W dniu 24 marca 2020 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie wpłynęła skarga H.B. (dalej zwanej: "skarżącą") na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego (dalej zwanego: "Kolegium") z "[...]" w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji dotyczącej łącznego zobowiązania pieniężnego na 2014 r.

Jak wynika z przekazanych Sądowi akt sprawy, decyzją z "[...]" Burmistrz ustalił skarżącej wysokość zobowiązania podatkowego na 2014 r. w kwocie 5.246 zł pobieranego w formie łącznego zobowiązania pieniężnego (dalej jako: "decyzja organu I instancji").

Wnioskiem z 10 lipca 2019 r., uzupełnionym pismem z 18 sierpnia 2019 r., skarżąca zwróciła się do Kolegium o stwierdzenie nieważności m. in. ww. decyzji organu I instancji jako wydanej z naruszeniem prawa poprzez "użycie nieprawdziwych informacji".

W toku postępowania Kolegium zwróciło się do skarżącej o wyjaśnienie, czy otrzymała decyzję organu I instancji oraz czy osoba podpisana nazwiskiem "[...]", która odebrała tę decyzję, jest domownikiem skarżącej. Skarżąca nie udzieliła odpowiedzi na wezwanie Kolegium.

Decyzją z "[...]" Kolegium, powołując art. 249 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.), dalej "O.p.", odmówiło wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji organu I instancji. W uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia Kolegium wskazało, że żądanie stwierdzenia nieważności decyzji organu I instancji nie mogło być rozpatrzone merytorycznie, gdyż zostało złożone po upływie 5 lat od dnia doręczenia tej decyzji. Kolegium wyjaśniło przy tym, że wobec braku odpowiedzi skarżącej na pytanie o okoliczności doręczenia decyzji, przyjęto, że doręczenie nastąpiło 1 marca 2014 r. w trybie art. 149 O.p. Uznało więc, że ostatnim dniem, w którym możliwe było skuteczne złożenie wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji organu I instancji był 1 marca 2019 r. Skonstatowało, że zgłoszenie wniosku dopiero 10 lipca 2019 r., w świetle art. 249 § 1 pkt 1 O.p., obligowało Kolegium do odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji organu I instancji.

W odwołaniu od powyższej decyzji Kolegium skarżąca wniosła o jej uchylenie. Oceniła bowiem, że decyzja organu I instancji nie weszła do obrotu prawnego, gdyż osoba, która potwierdziła jej odbiór (o nazwisku "[...]"), nigdy nie była domownikiem skarżącej. Zauważyła także, że pod nazwiskiem odbiorcy przesyłki brak jest zobowiązania do oddania tego pisma skarżącej. Skonstatowała, że skoro decyzji organu I instancji nie ma w obrocie prawnym, to nie rozpoczął biegu termin do wniesienia odwołania od tej decyzji, co z kolei obala twierdzenie Kolegium o upływie terminu do wszczęcia postępowania o stwierdzenie nieważności decyzji.

Opisaną na wstępie decyzją z "[...]" Kolegium utrzymało w mocy decyzję będącą przedmiotem odwołania. W uzasadnieniu Kolegium przyjęło, że doręczenie decyzji innemu niż wnioskodawca podmiotowi powoduje, że decyzja taka weszła do obrotu prawnego i zaczęła wywoływać skutki prawne; niedopuszczalne jest zatem uznawanie takiej decyzji za akt nieistniejący. W ocenie Kolegium, w przypadku, w którym decyzji niedoręczono stronie, ale doręczono ją innemu podmiotowi, występuje przesłanka z art. 247 § 1 pkt 5 O.p. - decyzja została skierowana do osoby niebędącej stroną w sprawie. Kolegium zauważyło jednak, że zgodnie z art. 249 § 1 pkt 1 O.p., organ podatkowy wydaje decyzję o odmowie wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej, jeżeli żądanie zostało wniesione po upływie 5 lat od dnia doręczenia decyzji. Wyjaśniło przy tym, że termin, o którym mowa w tym przepisie, jest terminem prawa materialnego, gdyż jego upływ powoduje wygaśnięcie uprawnienia do zgłoszenia żądania wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji i jest to termin nieprzywracalny. Stwierdziło, że wobec doręczenia decyzji organu I instancji osobie o nazwisku "[...]" w dniu 1 marca 2014 r., termin na skuteczne złożenie wniosku o stwierdzenie nieważności tej decyzji upłynął z dniem 1 marca 2019 r. W tych okolicznościach uznało, że decyzja będąca przedmiotem odwołania jest prawidłowa.

Strona 1/3