Z kolei w skardze na decyzję z dnia 8 grudnia 2011 r. skarżący wskazał, że organ podatkowy wydając zaskarżoną decyzję dotyczącą określenia wysokości opłaty paliwowej, przyjął "lapidarne" ustalenia organu I instancji wywiedzione z treści jednego dowodu ujawnionego w odrębnym postępowaniu tj. zeszytu prowadzonego przez podatnika pod nazwą "olej opałowy". Natomiast w zakresie wartości dowodowej zapisów zawartych w ww. zeszycie wypowiedział się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w wyroku, sygn. akt I SA/OI 664/09, z dnia 5 lutego 2010r. przyjmując w uzasadnieniu m.in. że ocena zapisów w tych zeszytach była bezkrytyczna i pozbawiona analizy ich treści. W ocenie Sądu należało dokonać weryfikacji zapisów w konfrontacji z innymi dowodami, w tym dokumentacji i zeznaniami świadków. Zdaniem strony skarżącej, powyższa ocena Sądu dezawuuje pogląd organu podatkowego co do wartości dowodowej, powodując, iż odwołanie podatnika od decyzji I instancji pozostaje nadal aktualne. Skarżący podniósł przy tym, iż postępowanie podatkowe dotyczące ustalenia ilości oleju opałowego jaką podatnik miał sprzedawać na cele napędowe jest obecnie przedmiotem ponownej oceny Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie i od oceny tej zależeć będzie, czy przedmiotowa opłata paliwowa powinna być faktycznie zapłacona i w jakiej wysokości.
Z uwagi na powyższe, w opinii pełnomocnika strony, obie sprawy powinny być połączone do wspólnego rozpoznania.
W odpowiedziach na skargi organ wniósł o oddalenie skarg i podtrzymał argumentację zawartą w uzasadnieniach zaskarżonych decyzji.
Na rozprawie w dniu 11.03.2011r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie na podstawie art. 111§1 ustawy postanowił połączyć sprawy o sygn. akt I SA/Ol 21/12 oraz I SA/Ol 49/12 do wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia oraz prowadzić je dalej pod sygnaturą I SA/Ol 21/12.
W piśmie procesowym złożonym na rozprawie w dniu 15.03.2012 r. pełnomocnik skarżącego poddawał w wątpliwość kwalifikacje biegłych do sporządzenia przedmiotowej opinii i rzetelność poczynionych przez biegłych ustaleń ponownie podnosząc zarzut naruszenia art. 24§4 O.p. (winno być 23§4 O.p.) i wynikające z tego błędy popełnione przez Naczelnika Urzędu Celnego na poszczególnych etapach prowadzonego postępowania. Zdaniem pełnomocnika strony organ podatkowy nie wykonał zaleceń Sądu zawartych w uzasadnieniu wyroku z dnia 11.05.2011 r. , sygn. akt I SA/Ol 248/11.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z zasadami wyrażonymi w art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002r.- Prawo o ustroju sądów administracyjnych