Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wojciech Czajkowski ( spr. ) Sędziowie Sędzia WSA Wiesława Pierechod Sędzia WSA Ryszard Maliszewski Protokolant Katarzyna Niewiadomska po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 28 kwietnia 2009 r. sprawy ze skargi M. C. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie zobowiązania podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych oddala skargę
Zaskarżoną decyzją z dnia "[...]" Dyrektor Izby Skarbowej uchylił w całości decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia "[...]" i określił M.C. wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych w wysokości 3.000 zł.
Podstawę faktyczną rozstrzygnięcia stanowiły poczynione przez organ ustalenia, z których wynikało, że w toku postępowania w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu nieujawnionych źródeł przychodów za 2008 r., do protokołu przesłuchania z dnia 4 czerwca 2009 r., M. C. powołała się na okoliczność otrzymania w lipcu 2008 r., pożyczki w wysokości 20.000 zł od B.K., na zakup domu. Strona złożyła ponadto pisemne oświadczenie o otrzymaniu tej pożyczki. Zawarcie umowy potwierdził B. K., który przesłuchany w dniu 20 lipca 2009 r. zeznał m.in., że jej strony nie ustaliły terminu zwrotu kwoty świadczenia.
W dniu 22 lipca 2009 r. M.C. złożyła deklarację PCC-3, w której jako datę dokonania pożyczki wskazała dzień 16 lipca 2008 r., deklarując jednocześnie podatek od czynności cywilnoprawnych w kwocie 4.000 zł, według stawki 20%. 12 sierpnia 2009r. strona złożyła jednak korektę deklaracji PCC-3, w której wykazała podatek od czynności cywilnoprawnych w kwocie 400 zł, według stawki 2%. Mając to na uwadze, Naczelnik Urzędu Skarbowego postanowieniem z "[...]" wszczął z urzędu postępowanie podatkowe w sprawie określenia M.C. podatku od czynności cywilnoprawnych, po czym wspomniana wyżej decyzją z dnia "[...]" określił Wymienionej zobowiązanie podatkowe w kwocie 4.000 zł.
Dyrektor Izby Skarbowej, rozpatrując przedmiotową sprawę w związku ze złożonym odwołaniem, powołał jako podstawę prawną treść art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym w 2008 r., stanowiący, iż podatkowi podlegają czynności cywilnoprawne, m.in. umowy pożyczki. W myśl art. 6 ust. 1 pkt 7 tej ustawy podstawę opodatkowania stanowi, przy umowie pożyczki kwota lub wartość pożyczki, zaś stawka podatku zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 4 ustawy wynosi 2% podstawy. Jednakże, jak zauważył organ II instancji, stosownie do treści art. 7 ust. 5 pkt 1 ustawy stawka podatku wynosi 20%, jeżeli przed organem podatkowym lub organem kontroli skarbowej w toku czynności sprawdzających, postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego podatnik powołuje się na fakt zawarcia umowy pożyczki, depozytu nieprawidłowego lub ustanowienia użytkowania nieprawidłowego albo ich zmiany, a należny podatek od tych czynności nie został zapłacony.
Organ odwoławczy podkreślił, że w przedmiotowej sprawie strona w dniu 4 czerwca 2009 r., w toku postępowania podatkowego w zakresie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu nieujawnionych źródeł przychodów za 2008 r., powołała się na fakt otrzymania w dniu 16 lipca 2008 r. pożyczki na zakup domu w kwocie 20.000 zł, od B. K. - osoby obcej. W chwili dokonania czynności powstał obowiązek podatkowy, zaś termin do złożenia deklaracji na podatek od czynności cywilnoprawnych upłynął w dniu 30 lipca 2008 r.. Tym samym, została zdaniem organu spełniona przesłanka wymieniona w art. 7 ust. 5 pkt 1 ustawy, co skutkowało zastosowaniem sankcyjnej 20% stawki podatku.