Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2002 rok
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tadeusz Piskozub, Sędziowie Sędzia WSA Wiesława Pierechod (spr), Sędzia WSA Ryszard Maliszewski, Protokolant Anna Fic, po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 28 maja 2008r. sprawy ze skargi B. i. J. R. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2002 rok oddala skargę

Uzasadnienie strona 1/10

Decyzją z dnia "[...]" Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia "[...]" nr "[...]" określającą J. i B. R. zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2002r. w kwocie 56.356,90 zł i odsetki od zaniżonych wpłat zaliczek na ten podatek w kwocie 9.455 zł.

Z motywów decyzji organu I instancji wynika, że :

Małżonkowie J. i B. R. we wspólnym zeznaniu za rok 2002 wykazali łącznie dochody w kwocie 34.772,64 zł, należny podatek w kwocie 4.396 i nadpłatę w kwocie 16.524,80 zł wynikającą z płaconych w ciągu roku zaliczek na podatek dochodowy z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej przez J.R.. W/g zeznania B. R. nie osiągała dochodów.

W toku przeprowadzonej kontroli organ I Instancji stwierdził zawyżenie kosztów uzyskania przychodów w działalności J.R. o kwotę 3.787,58 zł z czym podatnik się zgodził składając po kontroli skorygowane zeznanie. Ponadto organ ustalił w postępowaniu podatkowym, że małżonkowie uzyskali w 2002r. dochód w kwocie 169.484,16 zł ze sprzedaży nieruchomości.

Zdaniem organu okoliczności nabycia w listopadzie 1996r. od Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa nieruchomości rolnej o powierzchni 6.6340 ha, jej podział w 1999r. na działki, działania związane z podwyższeniem wartości i sukcesywna sprzedaż w okresie od 2002r. do 2007r. dowodziły, iż małżonkowie prowadzili działalność gospodarczą, której przedmiotem był handel działkami budowlanymi.

Wobec powyższego Naczelnik Urzędu Skarbowego na podstawie art. 45 ust. 6 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 3, art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych określił podatek w innej wysokości niż wynikająca z zeznania i na podstawie art. 53a Ordynacji podatkowej odsetki od zaniżonych wpłat zaliczek w 2002 roku.

W odwołaniu podatnicy zarzucili decyzji organu I instancji:

- naruszenie art. 120, art. 122 i art. 187 Ordynacji podatkowej przez błędne ustalenie stanu faktycznego;

- naruszenie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, przez niezastosowanie tego przepisu, mimo że miał on zastosowanie w stanie faktycznym sprawy;

- niezasadne oparcie decyzji na przepisach art. 10 ust. 1 pkt 3, art. 14 ust. 1 art. 44 ust. 1 pkt 1, ust. 3 i ust. 6, art. 45 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem odwołujących się nieruchomość położona w J., zakupiona w dniu 06.10.1996r. działka "[...]" aktem notarialnym Rep. A nr "[...]" wchodziła w skład majątku osobistego - małżeńskiego. Sprzedaż działek wyodrębnionych z tej nieruchomości stanowiła sprzedaż działek stanowiących majątek osobisty, nie podlegającą opodatkowaniu na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ nastąpiła po upływie 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

Dla celów zarejestrowanej działalności gospodarczej w ramach Przedsiębiorstwa "A" została zakupiona tylko jedna nieruchomość, spośród nabytych w latach 1996 - 2005, wymienionych w decyzji organu I instancji. Pozostałe nieruchomości (w tym przedmiotowa) zostały nabyte do majątku wspólnego i są objęte wspólnością majątkową, tym samym nie stanowią przedmiotu działalności gospodarczej. Odwołujący się podkreślili, że nabywanie nieruchomości do majątku wspólnego stanowiło dobrą lokatę środków pieniężnych, uwzględniającą inflację. Nie były one przeznaczone na sprzedaż o czy świadczy fakt, że nie sprzedano pozostałych działek. Celem nabycia działki "[...]" było planowane wybudowanie dla własnych potrzeb siedliska. Organ I instancji nie poczynił prawidłowych ustaleń w tym zakresie, gdyż nie zapoznał się z obowiązującym w 1996r. prawem miejscowym. Siedlisko ostatecznie nie zostało wybudowane na tej działce ze względu na zmianę planów życiowych tj. zakup innego zabudowania, położonego również w J., w atrakcyjniejszym położeniu. Zakupione siedlisko wymagało remontu i modernizacji, co przyczyniło się zasadniczo do podjęcia decyzji o sprzedaży działki "[...]".

Strona 1/10