Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Renata Kantecka, Sędziowie sędzia WSA Jolanta Strumiłło, asesor WSA Katarzyna Górska (sprawozdawca), Protokolant sekretarz sądowy Jolanta Piasecka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 maja 2018r. sprawy ze skargi B. C., H. C. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie łącznego zobowiązania pieniężnego za 2017r. oddala skargę.
Skarga B. i H. C. (dalej: "skarżący" lub "strona") dotyczy decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego (dalej: "SKO" lub "Kolegium") utrzymującej w mocy decyzję Burmistrza z dnia "[...]", nr "[...]" w sprawie wymiaru podatku rolnego i podatku od nieruchomości na rok 2017 r. pobieranego w formie łącznego zobowiązania pieniężnego, w łącznej kwocie 2.728,00 zł.
Z akt sprawy wynika, że skarżący są właścicielami gruntów rolnych o powierzchni 7,7367 ha, budynku mieszkalnego o powierzchni 197 m2, gruntów pozostałych o powierzchni 937 m2, terenów mieszkaniowych o powierzchni 927 m2, nieużytków o powierzchni 500 m2 oraz użytków kopalnych o łącznej powierzchni 7 985 m2.
W decyzji organu pierwszej instancji wskazano, że przedmiotem opodatkowania podatkiem rolnym są użytki rolne o powierzchni 7,7367 ha, zwolnione od podatku, zaś przedmiotem opodatkowania podatkiem od nieruchomości są: budynek mieszkalny, grunty pozostałe, tereny mieszkaniowe oraz ww. użytki kopalne o powierzchni 3 429 m2, 1 510 m2 i 3 046 m2, (łącznie - 7 985 m2), co przy zastosowaniu stawki podatkowej 0,71 zł/m2 dla budynku, 0,29 zł/m2 dla terenów mieszkaniowych oraz 0,26 zł/m2 dla pozostałych przedmiotów opodatkowania daje kwotę łączną 2.728 zł. Z treści decyzji wynika, że wysokość podatku od nieruchomości ustalono na podstawie informacji złożonych przez podatników oraz danych z ewidencji budynków i gruntów.
W odwołaniu podniesiono, że dopiero na etapie postępowania podatkowego skarżący uzyskali informację, że w wyniku przeprowadzonej przez Starostę w 2014 lub w 2015 roku modernizacji operatu ewidencji gruntów i budynków dla gminy w zakresie użytków gruntowych i klas gruntów - zostało zmienione zasadnicze przeznaczenie nieruchomości. Sporne nieruchomości nigdy nie były użytkowane górniczo. W ich obrębie nigdy nie była prowadzona działalność wydobywcza w oparciu o przepisy prawa geologicznego i górniczego. Działki ewidencyjne o nr: "[...]" oraz "[...]" graniczą z działką o nr: "[...]" w obrębie której zlokalizowany jest obszar górniczy "[...]". Skarżący posiada koncesję na wydobywanie kruszywa naturalnego, piaskowo-żwirowego ze złoża "[...]", znajdującego się na działce "[...]". Zdaniem skarżących, zapewne z tego powodu, że działki ewidencyjne "[...]" oraz "[...]" graniczą z działką "[...]", na której znajduje się złoże, Starosta zmienił ich zasadnicze przeznaczenie z gruntów rolnych (R) na użytki kopalne (K). Skarżący, jeszcze przed modernizacją operatu, uzyskał w 2012 r. pozwolenie wodnoprawne na budowę zbiornika wodnego - retencyjnego usytuowanego na działce numer "[...]". Zaś w 2014 r. uzyskał pozwolenie wodnoprawne na budowę zbiornika wodnego usytuowanego na działce ewidencyjnej numer "[...]". Budowa ww. zbiorników wodnych nie została jeszcze zakończona. Ponadto, w r. 2011 skarżący uzyskali decyzję o ustaleniu warunków zabudowy dla budowy stawu rekreacyjnego na działce "[...]" i w r. 2014 decyzję o warunkach zabudowy dla budowy zbiornika wodnego dla celów rekreacyjnych na działce "[...]". Do odwołania załączono kopie ww. dokumentów. Skarżący uważają, że ww. informacje zostały zignorowane na etapie modernizacji operatów, gdyż w przeciwnym wypadku Starosta nie zmieniłby zasadniczego przeznaczenia gruntów. Ponadto, informacje te, znane organowi podatkowemu z urzędu, nie zostały wzięte pod uwagę przy ustalaniu zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości. Dlatego, według skarżących, obecne określenie zasadniczego przeznaczenia działek numer "[...]" oraz "[...]" jest niezgodne ze stanem faktycznym i zostało zmienione przez wykonawcę modernizacji operatów prawdopodobnie w wyniku błędu.