Sprawa ze skargi na decyzję SKO w przedmiocie zobowiązania podatkowego oraz odmowy zwrotu nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2017 r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Ryszard Maliszewski (sprawozdawca) Sędziowie sędzia WSA Przemysław Krzykowski sędzia WSA Andrzej Brzuzy po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 5 maja 2022 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Spółki A na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...], nr [...] w przedmiocie zobowiązania podatkowego oraz odmowy zwrotu nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2017 r. oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/16

Spółka Akcyjna A. (dalej Spółka, skarżąca, podatnik, strona), wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (dalej WSA) w Olsztynie skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Olsztynie (dalej SKO, Kolegium) z 8 grudnia 2021 r. nr SKO.53.1009.2021 o utrzymaniu w mocy decyzji z 1 września 2021 r. nr F.3120.9.1.2021.AW, którą Wójt Gminy B. (dalej Wójt) określił Spółce wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości na 2017 r. w kwocie 865.643 zł i odmówił zwrotu nadpłaty w podatku od nieruchomości na 2017 r. w kwocie 178.800 zł.

Jak wynika z nadesłanych akt sprawy i treści zaskarżonej decyzji, skarżąca w deklaracji podatek od nieruchomości na 2017 r. wykazała do opodatkowania grunty związane z prowadzoną działalnością gospodarczą bez względu na sposób zakwalifikowania w ewidencji gruntów i budynków o powierzchni 360.269 mkw. na kwotę podatku 270.201,75 zł, grunty pozostałe: 4.590,19 mkw. - podatek: 1.147,55 zł, jak też budowle, co do których nie ma sporu (deklaracja korygująca z 6.06.2017 r. - karty nr 22-23 akt podatkowych). Opodatkowanie gruntów wyniosło 271.349,30 zł.

Podatnik zwrócił się z wnioskiem z 2 kwietnia 2021 r. o stwierdzenie nadpłaty w podatku od nieruchomości za lata 2016-2020 w kwocie 915.456 zł za grunty o powierzchni 357.600 mkw., w tym za 2017 r.: 277.801 zł (k. 1). Powiązał powyższe z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z 24 lutego 2021 r. sygn. akt SK 39/19 15 kwietnia 2021 r.. Przedłożył korektę deklaracji DN-1 z 2.04.2021 r. za 2017 r. (k. 14-15). Wprowadzone w wyniku korekty zmiany spowodowały obniżenie podatku na 2017 r. od gruntów do kwoty 92.549,30 zł z uwagi na wykazanie ww. gruntów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą o powierzchni 2.669 mkw. na kwotę podatku 2.001,75 zł, grunty pozostałe: 362.190,19 mkw., podatek: 90.547,55 zł. Korekta deklaracji na podatek dotyczyła zmiany zasady opodatkowania gruntów o powierzchni 357.600 mkw., w skład których wchodzą działki: nr ew. [...] obręb M. - powierzchnia 117.800 mkw., nr ew. [...] obręb S., powierzchnia 72.500 mkw., nr ew. [...] obręb K. - powierzchnia 151.700 mkw., nr ew. [...] obręb M. - powierzchnia 15.600 mkw..

Spółka wyjaśniła, że grunty wraz z naniesieniami nie są wykorzystywane na potrzeby własne jak również jako inwestycja w nieruchomości. Wskazała, że przedmiotowe nieruchomości są ujęte w jej ewidencji środkach trwałych oraz, że wydatki związane z przedmiotowymi gruntami zaliczane są do kosztów uzyskania przychodów. Mimo, że korekta kosztów zostanie uwzględniona w rozliczeniu podatku dochodowego, to w ostatecznym rozrachunku zmianie ulegnie jedynie wysokość poniesionych kosztów. Będą one natomiast w dalszym ciągu zaliczane przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów.

Na wezwania organu Spółka w piśmie z 10 maja 2021 r. podała, że ww. działki nie były obciążane opłatą za użytkowanie wieczyste gruntów, w latach 2016-2021 nie były i nie są przedmiotem postępowania, działalności gospodarczej ani też przedmiotem dzierżawy lub wynajmu osobom trzecim. W wyniku złożonych korekt deklaracji uległy zmniejszeniu koszty rachunkowe i podatkowe (k. 44).

Strona 1/16