Sprawa ze skargi na uchwałę Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Olsztynie w przedmiocie określenia wysokości stawek podatku od nieruchomości
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Renata Kantecka Sędziowie sędzia WSA Jolanta Strumiłło asesor WSA Katarzyna Górska (sprawozdawca) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 22 maja 2020 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Gminy Mikołajki na uchwałę Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Olsztynie z dnia 18 grudnia 2019 r., nr: 0102-506/19 stwierdzającą nieważność §1 pkt 3 uchwały Rady Miejskiej w Mikołajkach z dnia 29 listopada 2019 r. nr XII/147/2019 w przedmiocie określenia wysokości stawek podatku od nieruchomości 1) uchyla zaskarżoną uchwałę, 2) zasądza od Regionalnej Izby Obrachunkowej w Olsztynie na rzecz Gminy Mikołajki kwotę 480 (czterysta osiemdziesiąt) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego. , ,

Uzasadnienie strona 1/4

Zaskarżoną uchwałą Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Olsztynie (dalej: "Kolegium RIO" lub: "organ nadzoru") stwierdziło nieważność § 1 pkt 3 uchwały nr XII/147/2019 Rady Miejskiej w Mikołajkach z dnia 29 listopada 2019 r. w sprawie określenia wysokości stawek podatku od nieruchomości (dalej: "uchwała Rady Miejskiej").

Zakwestionowany przez organ nadzoru zapis § 1 pkt 3 uchwały Rady Miejskiej ma następujące brzmienie: "§ 1. Określa się następujące roczne stawki podatku od nieruchomości: (...) 3) od budowli: a) od budowli pozostałych - 2% ich wartości określonej na podstawie art.4 ust.1 pkt 3 i ust.3-7 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych, b) wodociągów i kanalizacji - 0,25% ich wartości określonej na podstawie art.4 ust.1 pkt 3 i ust.3-7 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych."

W uzasadnieniu zaskarżonej uchwały Kolegium RIO przytoczyło treść art.5 ust.1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (dalej: "ustawa upol"), podnosząc, że wynika z niego, że rada gminy ustala stawki podatku, z tym, że w przypadku budowli nie mogą one przekraczać rocznie 2% ich wartości określonej na podstawie art.4 ust.1 pkt 3 i ust.3-7 ustawy upol. Według organu nadzoru "w badanej uchwale w sprawie określenia wysokości stawek podatku od nieruchomości Rada Miejska w Mikołajkach wprowadziła kategorię opodatkowania i ustaliła wysokość stawek niezgodnie z treścią zapisów art.5 ust.1 pkt 3 ustawy upol, co stanowi istotne naruszenie prawa." Dlatego ww. zapis uchwały Rady Miejskiej został uznany za nieważny.

Gmina Mikołajki (dalej: "skarżąca") w skardze złożonej do tut. Sądu wniosła o uchylenie zaskarżonego rozstrzygnięcia nadzorczego oraz o zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przypisanych.

W skardze zarzucono naruszenie w istotny sposób przepisów prawa materialnego, tj. art. 91 ust. 3 ustawy o samorządzie gminnym poprzez jego niezastosowanie i brak wskazania, na jakiej podstawie i z jakich powodów organ nadzoru stwierdził niezgodność zapisów poczynionych przez organ stanowiący Gminy Mikołajki w treści § 1 ust. 3 badanej przez organ uchwały z ustawą o podatkach i opłatach lokalnych, a w konsekwencji z jakich przyczyn stwierdził istotne naruszenie prawa w ww. zapisie badanej uchwały.

W uzasadnieniu przedstawiono argumentację w tym zakresie oraz wskazano, że stawka określona w zakwestionowanej przez organ nadzoru części zarówno w odniesieniu do budowli pozostałych jak i do wodociągów i kanalizacji nie przekraczała 2%, o których mówi art.5 ust.1 pkt 3 ustawy upol. Podkreślono, że urządzenia kanalizacyjne i wodociągowe wypełniają definicję budowli zawartą art. 1a ust. 1 pkt 2 ustawy upol, gdzie przez budowlę rozumie się obiekt budowlany w rozumieniu przepisów prawa budowlanego niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, a także urządzenie budowlane w rozumieniu przepisów prawa budowlanego związane z obiektem budowlanym, które zapewnia możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem.

Strona 1/4