Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Andrzej Błesiński (sprawozdawca) Sędziowie sędzia WSA Wiesława Pierechod sędzia WSA Zofia Skrzynecka Protokolant referent stażysta Milena Małyszko po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 kwietnia 2015r. sprawy ze skargi T. B. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności I. uchyla zaskarżone postanowienie i poprzedzające je postanowienie organu pierwszej instancji . II. określa , że zaskarżone postanowienie nie podlega wykonaniu w całości; III. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz skarżącego kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Postanowieniem z dnia "[...]", nr "[...]" Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia "[...]", w przedmiocie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia "[...]" określającej zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2008r. w stosunku do T. B. (dalej jako strona, podatnik, skarżący).
Dyrektor Izby Skarbowej decyzją z dnia "[...]" uchylił w całości decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego dnia "[...]" i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi pierwszej instancji.
W uzasadnieniu postanowienia organ odwoławczy przytoczył treść z art. 239a i art. 239b § 1 i 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 749, dalej jako Ord. pod.) i wskazał, że zgodnie z orzecznictwem sądów administracyjnych, uchylenie decyzji nieostatecznej, której nadano rygor natychmiastowej wykonalności nie stanowi automatycznie przesłanki do umorzenia postępowania zażaleniowego dotyczącego postanowienia o nadaniu przedmiotowego rygoru. Nie istnieje bowiem prosta zależność, zgodnie z którą wyeliminowanie z obrotu prawnego decyzji organu pierwszej instancji , wyznaczającej granice odpowiedzialności podatkowej strony, prowadzi do automatycznego usunięcia z obrotu postanowienia o nadaniu rygoru natychmiastowej wykonalności tej decyzji.
Organ podatkowy pierwszej instancji jako podstawę nadania rygoru decyzji nieostatecznej wskazał art. 239b § 1 pkt 4 w związku z § 2 Ord. pod. Odnosząc się do warunku nadania decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności, polegającego na tym, że okres upływu przedawnienia zobowiązania podatkowego jest krótszy niż 3 miesiące, organ odwoławczy stwierdził, że w niniejszej sprawie zobowiązanie w podatku dochodowym osób fizycznych za 2008r. ulega przedawnieniu z upływem 31 grudnia 2014r. Początek wskazanego przez ustawodawcę 3 - miesięcznego terminu należy liczyć od daty wydania przez organ podatkowy pierwszej instancji postanowienia o nadaniu decyzji wymiarowej rygoru natychmiastowej wykonalności.
Postanowienie w przedmiotowej sprawie zostało wydane w dniu 28 października 2014r. Zatem nie ulega wątpliwości, że ta przesłanka została spełniona.
Odnosząc się do przesłanki wynikającej z art. 239b § 2 Ord. pod. - uprawdopodobnienia, że zobowiązanie wynikające z decyzji nie zostanie wykonane, organ odwoławczy analizując treść decyzji Naczelnika z dnia "[...]" wskazał, że strona nie współpracowała z organem w toku wszczętego postępowania podatkowego (podając konkretne przypadki takich sytuacji). W jego ocenie strona ma prawo składania w ramach postępowania wniosków oraz wniesienia odwołania i z tego tytułu nie może ponosić negatywnych konsekwencji. Zgodził się również ze stroną, iż w myśl art. 199 Ord. pod. miała możliwość odmowy wyrażenia zgody na przesłuchanie. Tym niemniej okoliczności te mogą być oceniane przez organy podatkowe w aspekcie uprawdopodobnienia, że zobowiązanie wynikające z decyzji nie zostanie wykonane. Wbrew twierdzeniom zawartym w zażaleniu nie można uznać tych działań jako pozostających bez wpływu na czas trwania postępowania, ponieważ strona występowała o wydłużenie terminów na dokonanie określonych czynności, a ostatecznie i tak nie przedłożyła żadnych wyjaśnień czy dowodów. To, że co do zasady ciężar dowodów obciąża organy podatkowe, nie zwalnia podatników z obowiązku wykazania inicjatywy dowodowej dla wykazania korzystnych dla nich okoliczności.