Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Jolanta Strumiłło (sprawozdawca) Sędziowie sędzia WSA Ryszard Maliszewski sędzia WSA Przemysław Krzykowski Protokolant starszy sekretarz sądowy Monika Rząp po rozpoznaniu na rozprawie w Olsztynie w dniu 7 listopada 2018r. sprawy ze skargi Spółki A na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej (obecnie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej) z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie wysokości należności z tytułu niepobranego zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych w związku z wypłaconą w 2011r. dywidendą I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej na rzecz skarżącej kwotę125 051(sto dwadzieścia pięć tysięcy pięćdziesiąt jeden) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
M.S.A. (dalej jako strona, Spółka, skarżąca) wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej (obecnie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej) z dnia "[...]" , w przedmiocie wysokości należności z tytułu niepobranego zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych w związku z wypłaconą w 2011r. dywidendą.
Z akt sprawy wynika, że:
Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej decyzją z dnia "[...]"r., orzekł o odpowiedzialności podatkowej Spółki jako płatnika, określając wysokość należności z tytułu niepobranego zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych w związku z wypłaconą w 2011 r. dywidendą w kwocie 10.727.277 zł.
Organ I instancji, przeprowadził postępowanie kontrolne wobec skarżącej w zakresie rzetelności wywiązywania się z obowiązku płatnika podatku dochodowego od dochodów (przychodów) z dywidend oraz innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osoby prawnej wypłacanych podatnikom niemającym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu w 2011r. W jego wyniku stwierdził, że strona pomimo ciążącego na niej obowiązku nie obliczyła, nie pobrała i nie wpłaciła należnego zryczałtowanego podatku dochodowego od wypłaconej w 2011 roku na rzecz jedynego akcjonariusza C (dalej powoływana również jako C), dywidendy za 2010 r. w kwocie 214.545.531,62 zł. Dywidenda została wypłacona w dwóch ratach, tj. w dniu 15 kwietnia 2011 r. w kwocie 99.637.082,93 zł, jako zaliczka na poczet dywidendy na podstawie uchwały Zarządu z dnia 31 marca 2011 r. nr 19/6/2011 oraz w dniu 29 czerwca 2011r. w kwocie 114.908.448,69 zł, na podstawie uchwały nr 2 w sprawie przeznaczenia zysku za 2010r. oraz wypłaty dywidendy powziętej przez Walne Zgromadzenie Akcjonariuszy. W oparciu o całokształt zebranego w sprawie materiału dowodowego Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej dokonał opisanych i ocenionych pod względem faktycznym i prawnym w uzasadnieniu decyzji organu I instancji, które w efekcie końcowym doprowadziły do stwierdzenia, że skarżąca, jako płatnik, nie mogła, przy wypłacie dywidendy, zastosować w 2011 roku zwolnienia określonego w art. 22 ust. 4-4d w związku z art. 22 ust. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1991 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2011 r., nr 74, poz. 397 ze zm. - dalej również jako "ustawa o CIT", "u.p.d.o.p."), w brzmieniu obowiązującym w 2011 roku, gdyż nie został spełniony warunek unormowany w art. 22b tej ustawy.
Dyrektor Izby Skarbowej, utrzymując w mocy decyzję organu i instancji, podzielił ustalenia i wnioski wywiedzione w powołanej decyzji i wskazał, że fakt wypłaty dywidendy potwierdzają przedłożone przez stronę, pismem z dnia 06.10.2014r., przelewy bankowe. Ponadto Spółka przedłożyła certyfikat rezydencji podatkowej akcjonariusza - C, Szwajcarii oraz oświadczenie akcjonariusza wraz z jego tłumaczeniem, "że obecnie jest (oraz w i przed rokiem 2011 była) podatnikiem podatków w Szwajcarii oraz płaci (i płaciła) wszelkie należne podatki zgodnie z szwajcarskim prawem", wyjaśniając jednocześnie, iż do wypłaconej dywidendy zastosowano zwolnienie wynikające z art. 22 ust. 4 pkt 4, ust. 4a oraz ust. 4c pkt 3 ustawy o CIT.