Sprawa ze skargi na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w przedmiocie zarzutów w sprawie prowadzenia egzekucji administracyjnej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Gdulewicz, Sędziowie WSA Halina Chitrosz, NSA Władysław Sobuś (spr.), Protokolant asyst. Anna Strzelec, po rozpoznaniu w dniu 2 lipca 2004 r. sprawy ze skargi A. I. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie zarzutów w sprawie prowadzenia egzekucji administracyjnej oddala skargę

Uzasadnienie strona 1/4

Zaskarżonym postanowieniem z dnia [...], Nr [...] Dyrektor Izby Skarbowej, po rozpatrzeniu zażalenia A. I. na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia [...] listopada 2003 r., Nr [...] w przedmiocie odmowy uwzględnienia zarzutu w sprawie nieistnienia obowiązku - utrzymał w mocy postanowienie organu I instancji.

Z uzasadnienia zaskarżonego postanowienia wynika, iż decyzją z dnia [...] lipca 2002 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego orzekł o zabezpieczeniu na majątku podatnika należności podatkowej w kwocie 290.337,80 zł na poczet podatku dochodowego od osób fizycznych od dochodu nie znajdującego pokrycia w ujawnionych źródłach przychodu. W związku z powyższą decyzją organ egzekucyjny zarządził zabezpieczenie tych należności, w stosunku do którego pełnomocnik podatnika wniósł zarzuty zbyt uciążliwego środka egzekucyjnego i zarzut nieistnienia obowiązku.

Zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami (art.34 ( 1 w zw. z art. 17 ( 1 ustawy O postępowaniu egzekucyjnym w administracji), stanowisko w sprawie zgłoszonych zarzutów zajął wierzyciel, tj. Naczelnik Urzędu Skarbowego, wydając postanowienie z dnia [...] listopada 2003 r., w którym odmówił uwzględnienia zarzutu nieistnienia obowiązku i wskazał, że zarzut zastosowania zbyt uciążliwego środka egzekucyjnego będzie odrębnie przez organ egzekucyjny rozpatrzony.

Na powyższe postanowienie pełnomocnik podatnika złożył zażalenie, wnosząc o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości. Zarzucił, iż organ podatkowy I instancji naruszył wszelkie zasady postępowania podatkowego, a w sytuacji w jakiej od lat znajduje się podatnik zaskarżone postanowienie budzi trwogę.

Rozpoznając zażalenie Dyrektor Izby Skarbowej nie znalazł podstaw do jego uwzględnienia i utrzymał w mocy postanowienie organu I instancji.

Podał, że decyzja ustalająca podatek dochodowy od osób fizycznych za 1997 r. z nie ujawnionych źródeł przychodów została stronie doręczona w terminie przewidzianym prawem, co zarzut "nieistnienia obowiązku" czyni nieuzasadnionym.

Ponadto zauważył, że wszelkie zarzuty dotyczące rozstrzygnięcia zawartego w decyzji administracyjnej mogą być rozpatrywane tylko w drodze postępowania zmierzającego do jej wzruszenia, w trybie przewidzianym przepisami Ordynacji podatkowej.

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie pełnomocnik A. I. wniósł o uchylenie postanowienia Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] stycznia 2004 r. i poprzedzającego go postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia [...] listopada 2003 r. oraz o zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm prawem przepisanych.

Zarzucił organom podatkowym naruszenie art. 33 pkt 1 ustawy O postępowaniu egzekucyjnym w administracji, poprzez nieuwzględnienie zarzutu "nieistnienia obowiązku", a także naruszenie zasad postępowania z art. 122, 187 § 1 i 191 Ordynacji podatkowej

Strona 1/4