Sprawa ze skargi na decyzję SKO w L. w przedmiocie odmowy zwrotu podatku od nieruchomości za lata 1993
Tezy

W latach 1993-1996 za podstawę opodatkowania budowli podatkiem od nieruchomości przyjmowano ich wartość początkową brutto ustaloną na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 marca 1992 r. w sprawie składników majątkowych uznawanych za środki trwałe oraz wartości niematerialnych i prawnych, zasad i stawek ich amortyzacji oraz trybu i terminów aktualizacji wyceny środków trwałych. /Dz.U. nr 30 poz. 130 ze zm./, a od 1995 r. wartość początkową budowli brutto ustaloną na podstawie Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 stycznia 1995 r. w sprawie amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a także aktualizacji wyceny środków trwałych /Dz.U. nr 7 poz. 34 ze zm./, to jest zaktualizowaną w sposób przewidziany w ww. przepisach wartość środków trwałych stanowiącą równowartość ceny ich nabycia, kosztów wytworzenia lub wartości rynkowej będącą podstawą ich amortyzacji.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi "G." SA w W. Region w L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia 16 lipca 1997 r. (...) w przedmiocie odmowy zwrotu podatku od nieruchomości za lata 1993-1996 - skargę oddala.

Uzasadnienie strona 1/3

Zaskarżoną decyzją z dnia 16 lipca 1997 r. (...) wydaną na podstawie art. 138 par. 1 pkt 1 Kpa w związku z art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ Samorządowe Kolegium Odwoławczego w L. utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta L. z dnia 16 kwietnia 1997 r. (...) w przedmiocie odmowy zwrotu podatku od nieruchomości za lata 1993-1996 w kwocie 1.434,10 zł.

W uzasadnieniu organ odwoławczy podał między innymi, że stosownie do przepisów art. 4 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy o podatkach i opłatach lokalnych obowiązującego w okresie do dnia 31.12.1996 r. podstawę opodatkowania w podatku od nieruchomości dla budowli stanowiła ich wartość początkowa określona według zasad przewidzianych w odrębnych przepisach dla celów amortyzacji, chociażby były one całkowicie zamortyzowane.

Zdaniem organu odwoławczego nie do przyjęcia jest pogląd wyrażony w uzasadnieniu uchwały Trybunału Konstytucyjnego z dnia 15 czerwca 1996, że na wartość początkową budowli nie mają wpływu ani dokonane odpisy amortyzacyjne ani ich aktualizacja oraz że podstawą opodatkowania podatkiem od nieruchomości po 1 stycznia 1996 r. jest wartość początkowa budowli określona jedynie na podstawie art. 31 ust. 1 ustawy o rachunkowości, a przed 1 stycznia 1996 r. wartość początkowa ustalona na podstawie art. 248 par. 1 i art. 423 par. 1 kodeksu handlowego. Wyrażenie takiego poglądu przez Trybunał Konstytucyjny w uzasadnieniu uchwały, dotyczącej innej sprawy, nie może być traktowane jako powszechnie obowiązująca wykładnia przepisów.

Zareprezentowane w uzasadnieniu uchwały stanowisko Trybunału Konstytucyjnego dotyczące wartości początkowej budowli odbiega zasadniczo od dotychczasowej praktyki i poglądów doktryny. Za podstawę opodatkowania budowli podatkiem od nieruchomości powszechnie uważano wartość początkową brutto /bez uwzględnienia dokonanych odpisów amortyzacyjnych/, która podlegała okresowej aktualizacji. Taka praktyka była aprobowana zarówno przez podatników jak i orany podatkowe gmin. Przyjmowano, że za podstawę opodatkowania budowli podatkiem od nieruchomości wartość początkową brutto ustaloną na podstawie Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 marca 1992 r. w sprawie składników majątkowych uznawanych za środki trwałe (...) /Dz.U. nr 30 poz. 130 ze zm./, a w stosunku do podatników nie zobowiązanych do prowadzenia pełnej księgowości Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia grudnia 1991 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 124 poz. 553/, natomiast od 1995 r. wartość początkową budowli ustaloną na podstawie Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 stycznia 1995 r. w sprawie amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a także aktualizacji wyceny środków trwałych /Dz.U. nr 7 poz. 34 ze zm./. Przepisy zawarte w ww. aktach prawnych są przepisami dla celów amortyzacji, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, regulowały one również prawne aspekty amortyzacji i aktualizacji wyceny środków trwałych. Tym samym należy je stosować nie tylko do podatku dochodowego - jak to przyjmuje Trybunał Konstytucyjny - lecz także do innych przypadków, w których następuje odwołanie do "zasad przewidzianych w odrębnych przepisach dla celów amortyzacji".

Strona 1/3