Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów za 2008 r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Niezgoda Sędziowie Sędzia WSA Wiesława Achrymowicz Sędzia WSA Krystyna Czajecka-Szpringer (sprawozdawca) Protokolant Referent stażysta Paweł Kobylarz po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 22 czerwca 2016 r. sprawy ze skargi W. F. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] czerwca 2015 r. nr [...] w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów za 2008 r. oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/15

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] Dyrektor Izby Skarbowej po rozpatrzeniu odwołania W. F. od decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia [...] ustalającej zobowiązanie podatkowe w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów za 2008 r. w kwocie [...] zł, utrzymał w mocy decyzję organu podatkowego pierwszej instancji.

Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji oraz akt sprawy wynika, że decyzją z dnia [...] Naczelnik Urzędu Skarbowego - po przeprowadzeniu postępowania podatkowego - ustalił podatniczce zobowiązanie w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodów nieznajdujących w 2008 r. pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów w kwocie [...] zł.

Z decyzji wynika, że strona w 2008 r. poniosła wydatki w łącznej kwocie 67.634,31 zł, na którą złożyły się wydatki na spłatę pożyczki (55.634,31 zł) oraz koszty utrzymania w wysokości 12.000 zł. Źródło pokrycia poniesionych wydatków stanowiły natomiast dochody netto z wynagrodzenia za pracę w kwocie 19.335,83 zł oraz zwrot nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych według PIT-37 za 2007 r., w kwocie 2.431 zł.

Zestawienie ww. dochodów z wydatkami wykazało nadwyżkę tych ostatnich w wysokości [...] zł, która to nadwyżka, według organu pierwszej instancji, nie znajdowała pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów. Od tak ustalonych dochodów nieznąjdujących pokrycia w ujawnionych źródłach, organ pierwszej instancji dokonał wyliczenia zryczałtowanego podatku dochodowego za 2008 r. w kwocie [...] zł, przyjmując jako podstawę opodatkowania wskazaną wyżej nadwyżkę, tj. kwotę [...] zł (po zaokrągleniu) oraz stawkę podatku w wysokości 75 %, stosownie do art. 30 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W wyniku rozpoznania odwołania strony od powyższej decyzji Dyrektor Izby Skarbowej stwierdził, że podstawą prawną rozstrzygania w niniejszej sprawie jest art. 20 ust. 1 i ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) w skrócie u.p.d.o.f. Organ nadmienił, że przepis art. 20 ust. 3 ustawy podatkowej w cytowanym powyżej brzmieniu był przedmiotem oceny Trybunału Konstytucyjnego, który w wyroku z dnia 29 lipca 2014 r., sygn. akt P 49/13, stwierdził, że jest on niezgodny z art. 2 w związku z art. 84 i art. 217 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Jednocześnie, na podstawie art. 190 ust. 3 Konstytucji RP, Trybunał postanowił o odroczeniu terminu utraty mocy obowiązującej wskazanego przepisu o 18 miesięcy, liczonego od dnia ogłoszenia wyroku w Dzienniku Ustaw RP.

Dyrektor zwrócił także uwagę, iż organy podatkowe, prowadząc postępowanie, obowiązane były uwzględnić między innymi stanowisko NSA zawarte w uzasadnieniu wyroku z dnia 3.12.2014 r., sygn. akt II FSK 2644/14, w myśl którego art. 20 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wprowadza żadnych odmiennych zasad co do ciężaru dowodu okoliczności niezbędnych do ustalenia podstawy opodatkowania. Obowiązują w tym zakresie zasady wynikające z Ordynacji podatkowej, a tym samym obowiązek wyjaśnienia sprawy w stopniu niezbędnym dla załatwienia sprawy ciąży na organie podatkowym.

Strona 1/15