Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krystyna Czajecka-Szpringer, Sędziowie SO del. Monika Kazubińska-Kręcisz (sprawozdawca),, WSA Andrzej Niezgoda, Protokolant Asystent sędziego Krzysztof Kożuch, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 6 lutego 2015 r. sprawy ze skargi B. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie łącznego zobowiązania pieniężnego za 2014 r. oddala skargę.
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] lipca 2014r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w L., po rozpatrzeniu odwołania B. B. od decyzji Wójta Gminy N. z dnia [...] stycznia 2014 r. o nr [...], określającej łączne zobowiązanie podatkowe za 2014 r., utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.
Z uzasadnienia wynika, że decyzją z dnia [...] stycznia 2014 r., wydaną z upoważnienia Wójta Gminy N., ustalono B. B. wysokość należnego zobowiązania podatkowego za 2014 rok, pobieranego w formie łącznego zobowiązania pieniężnego, w kwocie 33.005,00 zł, w tym podatek rolny w kwocie 89 zł oraz podatek od nieruchomości w kwocie 32.916 zł.
Do opodatkowania podatkiem rolnym przyjęto użytki rolne i grunty zadrzewione na użytkach rolnych o powierzchni 6,2900 ha fizycznego. Jako podstawę opodatkowania przyjęto hektary przeliczeniowe o powierzchni 0,8500 ha opodatkowując je stawką wynoszącą 105 zł. Podatek rolny po zaokrągleniu do pełnych złotych wyniósł 89 zł. Natomiast do opodatkowania podatkiem od nieruchomości przyjęto grunty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, bez względu na sposób zakwalifikowania w ewidencji gruntów i budynków o powierzchni 63.300,00 m2 stosując stawkę 0,52 zł o 1 m2 powierzchni. Podatek od nieruchomości wyniósł 32.916 zł. Wysokość podatku ustalono na podstawie ewidencji gruntów i budynków oraz złożonej przez podatnika informacji podatkowej, stosując stawki określone w aktualnie obowiązujących przepisach podatkowych i uchwałach Rady Gminy.
Podatniczka złożyła odwołanie od powyższej decyzji do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L.
W rozpoznaniu odwołania Samorządowe Kolegium Odwoławcze w L. uznało zaskarżoną decyzję Wójta Gminy N. z dnia [...] stycznia 2014 r. za zgodną z prawem. W uzasadnieniu podkreśliło, że wbrew zarzutom odwołania działka nr [...], będąca własnością B. B., położona w miejscowości O., gmina N. o powierzchni 2,2000 ha nie podlega opodatkowaniu podatkiem rolnym, ale podatkiem od nieruchomości. Zgodnie bowiem z art. 1 ustawy o podatku rolnym opodatkowaniu podatkiem rolnym podlegają grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza. Zatem a contrario, nie podlegają opodatkowaniu tym podatkiem grunty, które nie wypełniają powyższych warunków. Ponadto, co wynika wprost z powołanego przepisu, nie podlegają temu podatkowi użytki rolne (grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych) zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej. Z powołanym przepisem ustawy o podatku rolnym koresponduje art. 2 ust. 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, zgodnie z którym opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości nie podlegają grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne, grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych lub lasy, z wyjątkiem zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej. Ponadto w myśl art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne, podstawę planowania gospodarczego, planowania przestrzennego, wymiaru podatków i świadczeń, oznaczania nieruchomości w księgach wieczystych, statystyki publicznej, gospodarki nieruchomościami oraz ewidencji gospodarstw rolnych stanowią dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków. Ewidencja gruntów i budynków jest urzędowym źródłem informacji faktycznych, wykorzystywanych w postępowaniach administracyjnych (w tym podatkowych). Organy podatkowe są obowiązane wymierzać podatki zgodnie z danymi zawartymi w ewidencji gruntów i budynków, prowadzonej przez właściwego starostę. Zatem rozstrzygające znaczenie dla opodatkowania gruntów mają zapisy wynikające z tejże ewidencji. Oznacza to, że organy podatkowe nie mogą dokonywać samodzielnych ustaleń, co do wielkości gruntu i jego klasyfikacji. Dane zawarte w ewidencji mają walor dokumentu urzędowego, o którym mowa w art. 194 ustawy Ordynacja podatkowa.