Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wojciech Kręcisz, Sędziowie WSA Halina Chitrosz (sprawozdawca),, NSA Anna Kwiatek, Protokolant Stażysta Paulina Zając, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 1 kwietnia 2011 r. sprawy ze skargi H. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2008 r. oddala skargę.
Zaskarżoną decyzją z dnia 28 września 2010r., Samorządowe Kolegium Odwoławcze po rozpatrzeniu odwołania H. P. od decyzji wydanej z upoważnienia Prezydenta Miasta z dnia 29 marca 2010 r., znak: [...] w sprawie wymiaru podatku od nieruchomości na 2008 rok za nieruchomość położoną w L. przy ul. C. [...] stanowiącą lokal nr [...] w kwocie 303,00 zł - utrzymało w mocy decyzję organu pierwszej instancji.
W jej uzasadnieniu podano, że do opodatkowania podatkiem od nieruchomości przyjęto budynki lub ich części mieszkalne za okres 4 miesięcy o powierzchni użytkowej 113,77 m2 stosując stawkę w wysokości 0,56 zł od 1 m2 powierzchni użytkowej, budynki lub ich części mieszkalne za okres 2 miesięcy o powierzchni użytkowej 19,58 m2 stosując stawkę 0,56 zł od 1 m2 powierzchni użytkowej, budynki lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej (budynki mieszkalne lub ich części zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej) za okres 2 miesięcy o powierzchni użytkowej 94,19 m 2 stosując stawkę 17,50 zł od 1 m2 powierzchni użytkowej i grunty pozostałe za okres 6 miesięcy o powierzchni 32,94 m2 stosując stawkę 0,33 zł od 1 m2 powierzchni, zgodnie z § 1 pkt 1 lit c i pkt 2 lit a i lit. b uchwały nr 182/XIII/2007 Rady Miasta z dnia 25 października 2007 r. w sprawie określenia wysokości rocznych stawek podatku od nieruchomości na 2008 rok (Dz. Urz. Woj. Lub. z dnia 20 grudnia 2007 r. Nr 183, poz. 3248). Wymiaru podatku dokonano za miesiące lipiec-grudzień 2008 roku.
Organ pierwszej instancji ustalił, że na podstawie umowy sprzedaży z dnia 6 czerwca 2008 r. zawartej w formie aktu notarialnego, Repertorium A Nr [...] Z. i H. P. nabyli lokal mieszkalny nr [...], znajdujący się w budynku wielorodzinnym położonym w L. przy ul. C. [...], stanowiący odrębną nieruchomość lokalową, a wraz z nim udział wynoszący 9419/103800 w częściach wspólnych budynku i innych urządzeniach nie służących do wyłącznego użytku właścicieli poszczególnych lokali oraz w prawie użytkowania wieczystego gruntu stanowiącego działkę nr [...] o powierzchni 363 m2. Organ wyjaśnił, odwołując się do odpowiednich przepisów ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, sposób ustalenia przedmiotów i podstaw opodatkowania oraz zastosowane stawki podatkowe, w tym zróżnicowanie stawek w zależności od okresu, w którym przedmiotowy lokal mieszkalny został zajęty na prowadzenie działalności gospodarczej.
Od tej decyzji H. P. wniósł odwołanie, w którym zarzucił, iż do wymiaru podatku przyjęto dane niezgodne ze złożoną w dniu 3 listopada 2008 r. Informacją w sprawie podatku od nieruchomości (IN-1) wraz z załącznikiem p.t. Dane o nieruchomościach (ZN-l/A). Wskazał, iż dotyczy to zgłoszonej powierzchni lokalu związanej z prowadzeniem działalności gospodarczej, gdzie w deklaracji wykazano powierzchnię 94 m2, natomiast organ przyjął do wymiaru podatku powierzchnię - 94, 19 m2. Zarzucił, iż uniemożliwiono mu złożenie korekty Informacji w sprawie podatku od nieruchomości oraz podniósł, że organ podatkowy pierwszej instancji wydał dwie decyzje wymiarowe w sprawie podatku od nieruchomości położonej przy ul. C. [...] w L. o jednakowych numerach i w tej samej dacie, tj. decyzję nr [...] z dnia 29 marca 2010 r. na kwotę 303 zł oraz decyzję nr [...] z dnia 29 marca 2010 r. na kwotę 1.742 zł. W ocenie skarżącego, taki sposób oznaczania decyzji jest niezgodny z art. 62 § 1 Ordynacji podatkowej, regulującym sposób zaliczania wpłat dokonywanych przez podatnika na poczet różnych zobowiązań podatkowych. Ponadto wydanie decyzji podatkowych o takim samym numerze jest niezgodne z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o rachunkowości z dnia 29 września 1994 r. (jedn. tekst Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 591 ze zm.; dalej powoływana jako ustawa o rachunkowości). Wskazał również na brak uzasadnienia faktycznego i prawnego w części dotyczącej uszczegółowienia sposobu uiszczania daniny na wskazane i wyodrębnione tylko dla przedmiotowej decyzji konto bankowe, a nie na ogólne konto urzędu miejskiego.