Jak była o tym wyżej mowa, z ustalonego stanu faktycznego sprawy wynika, iż podatnik, który - co nie jest kwestionowane - był zameldowany w zbywanym lokalu przez okres przekraczający 12 miesięcy, nie spełnił z warunku zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 21 ust. 21, tj. nie złożył oświadczenia w urzędzie skarbowym kierowanym przez naczelnika właściwego według miejsca zamieszkania podatnika. W orzecznictwie sądowym nie budzi wątpliwości, iż warunek złożenia we właściwym terminie wskazanego oświadczenia ma charakter warunku materialnoprawnego. Stanowisko takie aprobuje Sąd orzekający w niniejszej sprawie. Niedotrzymanie tego warunku wyłącza zatem możliwość zastosowania omawianego zwolnienia. Dochód z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego dokonanego przez skarżącego w lutym 2011r. podlega zatem, jak słusznie przyjęły organy podatkowe, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Na podstawie art. 19 ust. 1, jak prawidłowo przyjął organ podatkowy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jak natomiast stanowi art. 22 ust. 6c ustawy podatkowej koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d (który nie ma zastosowanie w sprawie), stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania. Od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy, na podstawie art. 30e ust. 1, wynosi 19 % podstawy obliczenia podatku.
W ocenie Sądu nie mają jednak racji organy podatkowe przyjmując do kosztów nabycia lokalu mieszkalnego wydatki poniesione przez skarżącego na poczet wkładu mieszkalnego w maju 1977 r. wysokości, po denominacji, [...] zł. Wprawdzie w prawie podatkowym nie istnieje ogólnie sformułowana podstawa do waloryzowania kwot wydatków, należy jednak podnieść, że w okresie od 1977 r., tj. uzyskania przez skarżącego przydziału lokalu, do momentu, w którym lokal został zbyty w 2011 r. nastąpiły zdarzenia, które w istotnym stopniu zmieniły wartość pieniądza, takie jak hiperinflacja, zmiana systemu gospodarczego oraz denominacja polskiego pieniądza. W związku z tym przyjęcie, że kwota [...]zł jest w jakimkolwiek stopniu kwotą realną, oddającą ciężar ekonomiczny, który poniósł skarżący w związku z uzyskaniem prawa do lokalu jest sprzeczne z zasadami wiedzy i doświadczenia życiowego. Problem ten dostrzegł ustawodawca obligując spółdzielnie mieszkaniowe do dokonania waloryzacji wkładów mieszkaniowych i budowlanych w terminie do dnia 31 grudnia 1995 r. Obowiązek ten wynikał z art. 11 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zmianie ustawy - Prawo spółdzielcze oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U 90 poz.419) w związku z wprowadzeniem nowej definicji wkładów mieszkaniowych. Tak określoną wysokość wkładu mieszkaniowego spółdzielnie miały obowiązek wprowadzić do ksiąg rachunkowych, z powiadomieniem członków. W ocenie Sądu ta właśnie wysokość wkładu mieszkaniowego określa, w stanie faktycznym rozpoznawanej sprawy, koszty uzyskania przychodu, o których mowa w treści art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W tym względzie Sąd podziela pogląd wyrażony przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w prawomocnym wyroku z dnia 13 czerwca 2014r., sygn. akt I SA/Kr 634/14.
Z tego jedynie względu, czyli nieprawidłowego ujęcia kosztów uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości, Sąd na podstawie art. 145 §1 pkt 1 lit. a) P.p.s.a., uchylił zaskarżoną decyzję. Orzeczenie o kosztach postępowania znajduje uzasadnienie w treści art. 200 oraz 205 §2 P.p.s.a. Prowadząc ponownie postępowanie organ odwoławczy uwzględni ocenę prawną wyrażoną w niniejszym wyroku.