Sprawa ze skargi na decyzję SKO w przedmiocie opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krystyna Czajecka-Szpringer Sędziowie WSA Ewa Kowalczyk (sprawozdawca) WSA Andrzej Niezgoda Protokolant referent stażysta Katarzyna Jacyniuk po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 5 kwietnia 2019 r. sprawy ze skargi S. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/11

Decyzją z dnia [...] nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze ("Kolegium", "organ odwoławczy"), po rozpatrzeniu odwołania Spółdzielni Mieszkaniowej z siedzibą we W. ("Spółdzielnia", "skarżąca") od decyzji Międzygminnego Związku Celowego z siedzibą we W. z dnia [...] czerwca 2018 r. w sprawie określenia wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi pochodzącymi z nieruchomości położonych we W. przy ul.: P. , [...]a, [...]. [...], K. , T. . [...], [...], [...], [...], [...]. C. , [...], [...]. T. . R. , [...], [...], [...], J. P. [...], [...], [...], [...], [...], S. , [...], [...], W. , Ż. , [...], [...], [...], M. , C. , [...], [...], [...], [...], [...] i K. i [...], począwszy od października 2015 r. do marca 2017 roku - utrzymało w mocy decyzję organu pierwszej instancji.

W uzasadnieniu wskazano, że decyzją Międzygminnego Związku Celowego z siedzibą we W. ("organ pierwszej instancji", "MZC") określono skarżącej opłatę za gospodarowanie odpadami komunalnymi pochodzącymi ze wskazanych w treści decyzji nieruchomości, za poszczególne miesiące wymienionego okresu.

W odwołaniu od tej decyzji strona skarżąca zarzuciła naruszenie przepisów postępowania podatkowego, polegające na określeniu opłaty na zasadzie dowolności (art. 120 Ordynacji podatkowej), na niezachowaniu zasady szybkości postępowania, co miało wpływ na jego ostateczny wynik (art. 125 § 1 Ordynacji podatkowej), na niezałatwieniu sprawy w terminie wskazanym w powołanym przepisie i nieinformowaniu strony przez organ o tym fakcie, co w konsekwencji podważyło zaufanie strony do organu podatkowego i uniemożliwiło właściwą kontrolę toku postępowania i wykonywanych w nim czynności (art. 139 § 1 i art. 140 § 1 Ordynacji podatkowej). Zarzucono też naruszenie art. 187 § 1, art. 188 § 1 i art. 190 § 1 Ordynacji podatkowej, poprzez brak wyczerpującego rozpatrzenia materiałów dowodowych, nieuwzględnienie dowodu z zeznań świadków na okoliczność ilości odpadów wyprodukowanych na nieruchomościach niezamieszkałych oraz niezawiadamianiu strony o przeprowadzonych przez organ pierwszej instancji oględzinach węzłów gromadzenia odpadów. W zakresie zarzutów prawa materialnego, podniesiono naruszenie :

- art. 6 ust. 1 ustawy o utrzymaniu czystości wobec porządku w gminach polegające na niewywiązywaniu się MZC we W. z obowiązku zapewnienia właścicielom nieruchomości, w tym Spółdzielni Mieszkaniowej, możliwości selektywnego gromadzenia odpadów w dostosowanych do tego pojemnikach, oraz brak opracowanych zasad prowadzenia selektywnej gospodarki odpadami;

- art. 6j ust. 4 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, polegające na nieokreśleniu w decyzji opłat dla nieruchomości w części niezamieszkałych i opłat od nieruchomości zamieszkałych i sumy tych opłat, które to przesłanki stanowią wymóg ustawy;

Strona 1/11