Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wojciech Kręcisz (sprawozdawca), Sędziowie WSA Halina Chitrosz,, NSA Anna Kwiatek, Protokolant Asystent sędziego Anna Gilowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 25 lutego 2011 r. sprawy ze skargi "A" SA w W. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zawieszenia postępowania oddala skargę.
Postanowieniem z dnia [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze, utrzymało w mocy na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] maja 2010 r. o zawieszeniu z urzędu postępowania w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] stycznia 2010 r. utrzymującej w mocy decyzję Wójta Gminy z dnia [...] listopada 2009 r.
w sprawie określenia "A" S.A. w W. wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za rok 2008 w kwocie 68.414 zł.
W uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia wskazano, iż postanowieniem z [...] maja 2010 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze, zawiesiło z urzędu postępowanie w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji Kolegium z dnia [...] stycznia 2010 r. utrzymującej w mocy decyzję Wójta Gminy z dnia [...] listopada 2009 r. w sprawie określenia spółce wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za rok 2008. Uzasadniając rozstrzygnięcie Kolegium wskazało, iż decyzja SKO z dnia [...] stycznia 2010 r. została przez pełnomocnika spółki w dniu 8 marca 2010 r. zaskarżona do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, a tego samego dnia pełnomocnik strony złożył również wniosek o stwierdzenie jej nieważności. Kolegium stwierdziło, iż w tym stanie faktycznym zaistniała przesłanka do zawieszenia postępowania w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji Kolegium. Kolegium powołało się przy tym, na wykładnię prawa dokonaną przez Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 24 stycznia 2008 r. sygn. akt I FSK 152/07, zgodnie z którą niedopuszczalne jest wydanie merytorycznego orzeczenia przez organ podatkowy w postępowaniu w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji w czasie, gdy wobec tej samej decyzji została już uruchomiona kontrola sądowa. W takim przypadku organ ma obowiązek zastosować jednoznaczną i obligatoryjną regulację zawartą w art. 201 § 1 pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa.
Na postanowienie to spółka złożyła zażalenie, wnosząc o jego uchylenie. Spółka argumentowała, iż błędne jest stanowisko organu podatkowego, iż sprawa sądowoadministracyjna ze skargi na decyzję ostateczną Kolegium stanowi zagadnienie wstępne tj. zagadnienie, od którego zależy rozstrzygnięcie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Kolegium. Podnosiła bowiem, iż z zagadnienie wstępne występuje w sytuacji, gdy "rozpatrzenie sprawy podatkowej i wydanie merytorycznej decyzji jest uwarunkowane uprzednim rozstrzygnięciem zagadnienia prawnego należącego do kompetencji sądu lub innego organu, niż ten który prowadzi dane postępowanie podatkowe". Zdaniem spółki z żadnego przepisu regulującego kwestię stwierdzenia nieważności ostatecznej decyzji podatkowej nie wynika, aby rozstrzygnięcie w kwestii stwierdzenia nieważności takiej decyzji było zależne od wyroku sądu administracyjnego w sprawie skargi na tę decyzję.