Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2000 r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Irena Szarewicz-Iwaniuk (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Krystyna Czajecka-Szpringer, Asesor WSA Jerzy Drwal, Protokolant Asystent sędziego Anna Gilowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 25 maja 2007 r. sprawy ze skargi H. P. i M. P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2000 r. oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/14

Dyrektor Izby Skarbowej, zaskarżoną decyzją, działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jed. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.), po rozpatrzeniu odwołania M. P. i H. P. utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia [...], nr [...] określającą zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2000 r. w kwocie 2.193,407 zł.

W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji Dyrektor Izby Skarbowej wskazał, że podstawę podjętego przez organ podatkowy rozstrzygnięcia stanowiły ustalenia kontroli skarbowej przeprowadzonej w Przedsiębiorstwie Produkcyjno - Handlowym "[...]" spółka cywilna M. P., A. K. w L., w której M. P. był wspólnikiem.

Na podstawie art. 25 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. DZ.U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 z późn. zm) stwierdzono zaniżenie dochodu uzyskanego przez spółkę cywilną ze sprzedaży wyrobów farmaceutycznych o kwotę 4.205.801,36 zł na skutek "przerzucania dochodów" na pozostającą w związku gospodarczym Hurtownię Farmaceutyczną "[...]" prowadzoną przez J. S. Ponadto stwierdzono naruszenie art. 26 ust. 1 pkt 9 w/w ustawy poprzez zawyżenie odliczenia od dochodu M. P. o kwotę 1.090 zł z tytułu dokonanych w 2000 r. darowizn.

W konsekwencji skorygowania w/w nieprawidłowości, dochód z działalności gospodarczej przypadający na M. P. wyniósł 5.800.680,26 zł (zgodnie z 90% udziałem w dochodach i stratach spółki), a nie jak wykazano w złożonym zeznaniu podatkowym (PIT - 36) - 2.015.459,13 zł, natomiast łącznie zobowiązanie małżonków zostało określone w wysokości 2.193.407 zł (a zgodnie z kwotą zadeklarowaną w zeznaniu 678.882,40 zł).

W odwołaniu do decyzji organu podatkowego I instancji pełnomocnik M. i H. małż. P. wnosząc o jej uchylenie i umorzenie postępowania w sprawie, decyzji tej zarzucał naruszenie przepisów prawa procesowego, tj.: art. 187, art. 191 Ordynacji podatkowej przez pominięcie istotnych dowodów w sprawie, sprzeczną z zasadami logiki ocenę materiału dowodowego, ustalenie istotnych okoliczności w oparciu o dowody nieprzydatne dla określenia podatku za 2000 r., a także przepisów prawa materialnego, tj.: art. 25 ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przez przyjęcie, że spółka "[...]" wykonywała świadczenia na rzecz hurtowni farmaceutycznej "[...]" na warunkach korzystniejszych, odbiegających od ogólnie stosowanych w czasie i miejscu wykonywania świadczenia oraz przyjęcie, że miała ona możliwość osiągnięcia oszacowanego dochodu.

Zarzucono ponadto naruszenie przepisu § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 10 października 1997 r. w sprawie sposobu i trybu określania dochodów podatników w drodze oszacowania cen w transakcjach dokonywanych przez tych podatników, poprzez nieuwzględnienie strategii cenowej podatnika, wynikającej z zagrożenia możliwości produkcji głównego asortymentu.

Strona 1/14