Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Halina Chitrosz-Roicka Sędziowie WSA Monika Kazubińska-Kręcisz NSA Danuta Małysz (sprawozdawca) Protokolant starszy asystent sędziego Anna Gilowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 lipca 2020 r. sprawy ze skargi O.-M. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w B. P. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie wznowienia postępowania w sprawie zakończonej decyzją ostateczną w sprawie podatku akcyzowego za poszczególne miesiące od marca do grudnia 2009 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej na rzecz O.-M. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w B. P. kwotę [...]([...]) złotych z tytułu zwrotu kosztów postępowania.
Zaskarżoną decyzją z [...] po rozpatrzeniu odwołania "A" spółki z o.o. z siedzibą w B., Dyrektor Izby Administracji Skarbowej utrzymał w mocy własną decyzję z [...] marca 2019 r. uchylającą w całości ostateczną decyzję Dyrektora Izby Celnej w B. z [...] sierpnia 2010 r., nr [...] i poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w B. z [...] czerwca 2010 r., nr [...], oraz określającą zobowiązanie podatkowe "A" spółki z o.o. z siedzibą w B. w podatku akcyzowym za miesiące lipiec, sierpień, listopad, grudzień 2009 r. i umarzającą postępowanie za miesiące marzec, kwiecień, maj, czerwiec, wrzesień, październik 2009 r.
Z uzasadnienia powyższej decyzji wynika, że decyzją z [...] czerwca 2010 r., nr [...], Naczelnik Urzędu Celnego w B. określił "A" spółce z o.o. z siedzibą w B., określanej dalej jako "spółka" lub "skarżąca", wysokość zobowiązania w podatku akcyzowym za poszczególne miesiące od marca do grudnia 2009 r. w łącznej kwocie [...] zł. U podstawy wydania tej decyzji legło ustalenie, że za wymienione okresy spółka uchybiła obowiązkowi terminowego złożenia zestawienia oświadczeń, o którym była mowa w art. 89 ust. 14 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym w okresie objętym zaskarżoną decyzją zwanej dalej "u.p.a.".
Wskazana decyzja organu I instancji została utrzymane w mocy decyzją Dyrektor Izby Celnej w B. z [...] sierpnia 2010 r., nr [...]
[...] (data nadania pisma według stempla pocztowego) spółka wniosła o wznowienie postępowania zakończonego wymienioną decyzją ostateczną na podstawie art. 240 § 1 pkt 11 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.; w dacie wydania zaskarżonej decyzji - Dz. U. z 2019 r. poz. 900 ze zm.), w brzmieniu mającym zastosowanie zwanej dalej "o.p.", ze względu na wydanie przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) wyroku z 2 czerwca 2016 r. w sprawie C-418/14.
Organ stwierdził, że wyrok, o którym mowa, został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej 8.08.2016 r., zatem wniosek został wniesiony w terminie określonym w art. 241 § 2 pkt 2 o.p. Wobec tego postanowieniem z [...] r. organ wznowił na wniosek strony postępowanie podatkowe zakończone ostateczną decyzją Dyrektora Izby Celnej w B. z [...] sierpnia 2010 r., o której mowa wyżej.
Dyrektor Izby Administracji Skarbowej, odwołując się do art. 208 ust. 1 pkt 2 lit. b i art. 210 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji (Dz. U. z 2016 r. poz. 1948 ze zm.), wyjaśnił, że jest organem właściwym do przeprowadzenia przedmiotowego postępowania, oraz że jest ono prowadzone na podstawie dotychczasowych przepisów.
Dalej Dyrektor Izby Administracji Skarbowej wyjaśnił, że decyzją z [...] r., po przeprowadzeniu postępowania podatkowego, uchylił w całości ostateczną decyzję Dyrektora Izby Celnej w B. z [...] o której mowa wyżej, i poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w B. z [...]. oraz: