Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Kwiatek, Sędziowie Sędzia WSA Krystyna Czajecka-Szpringer, Asesor WSA Wojciech Kręcisz (spr.), Protokolant Asystent sędziego Karolina Orłowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 15 marca 2007r. sprawy ze skargi B. K.-K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej w sprawie podatku od towarów i usług za okres od grudnia 2001 r. do maja 2002 r. - oddala skargę.
Zaskarżoną decyzją z dnia [...], nr [...], wydaną na podstawie przepisu art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005r., Nr 8, poz. 60 z późno zm.), Dyrektor Izby Skarbowej po rozpatrzeniu odwołania pełnomocnika B. K. od decyzji z dnia [...] lipca 2006r., Nr [...], wydanej w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji z dnia [...] stycznia 2003 r., Nr [...], utrzymującej w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia [...] października 2002 r. Nr [...], utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.
W uzasadnieniu wydanego rozstrzygnięcia Dyrektor Izby Skarbowej podniósł, iż w wyniku przeprowadzonej kontroli skarbowej Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej decyzją z dnia [...] października 2002 r., nr [...], zmienił rozliczenie podatnika z tytułu podatku od towarów i usług za miesiące grudzień 2001r. - maj 2002r.
Rozpatrując odwołanie od tej decyzji Dyrektor Izby Skarbowej decyzją z dnia [...] stycznia 2003 r. utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.
Od decyzji tej strona wystąpiła ze skargą do Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy w Lublinie, który wyrokiem z dnia 4 czerwca 2003 r., w sprawie sygn. akt I SA/Lu 92/03, skargę oddalił.
Wnioskiem z dnia 8 czerwca 2006 r. pełnomocnik B. K., na podstawie przepisu art. 247 § 1 pkt 2 i pkt 3 ustawy ordynacja podatkowa w związku z art. 6 ust. 4 i art. 21b ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, powołując się również na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 marca 2005 r., w sprawie sygn. akt FSK 1905/04, wniósł o stwierdzenie nieważności decyzji Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] stycznia 2003 r.
W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji wskazano, iż Dyrektor Izby Skarbowej decyzją z dnia [...] lipca 2006 r., nr [...], odmówił wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji z dnia [...] stycznia 2003 r.
Pełnomocnik skarżącej odwołał się od tej decyzji zarzucając, iż wydana ona została z naruszeniem przepisów art. 247 § 1 pkt 2 i 3, art. 128 w związku z art. 247 § 1 pkt 2 i 3 oraz art. 249 § 1 pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa w związku z art. 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych. Wnosił o j ej uchylenie i stwierdzenie nieważności decyzji objętej wnioskiem. Pełnomocnik skarżącej podnosił, iż przepis art. 249 § 1 pkt 2 ordynacji podatkowej, stanowiący o odmowie wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej, nie ma zastosowania w przedmiotowej sprawie, gdyż zaskarżona decyzja Izby Skarbowej z dnia [...] stycznia 2003 r., nr [...], jakkolwiek była wzruszana przez stronę w sądowym postępowaniu odwoławczym, to jednak możliwości wzruszania ówczesnych wyroków NSA były ograniczone szczegółowymi przepisami o rewizji nadzwyczajnej. Nie pozwalały one podatnikowi na samodzielne wzruszanie wyroków oddalających skargę. W związku z tym, jego ocenie, użyte przez ustawodawcę (art. 249 § 1 pkt 2 ordynacji podatkowej) sformułowanie "sąd administracyjny oddalił skargę" należy rozumieć, jako sytuację, gdy Wojewódzki Sąd Administracyjny oddalił skargę, a skarżący nie wniósł kasacji od wyroku tego sądu lub sytuację, gdy NSA jako sąd kasacyjny i jednocześnie sąd II instancji skargę oddalił.