Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektor a Izby Administracji Skarbowej w L. w przedmiocie podatku od towarów i usług za listopad i grudzień 2014 r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Monika Kazubińska-Kręcisz (sprawozdawca) Sędziowie WSA Wiesława Achrymowicz WSA Andrzej Niezgoda Protokolant asystent sędziego Katarzyna Jacyniuk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 marca 2022 r. sprawy ze skargi G. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w L. na decyzję Dyrektor a Izby Administracji Skarbowej w L. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za listopad i grudzień 2014 r. oddala skargę.

Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Administracji Skarbowej
Uzasadnienie strona 1/11

Decyzją z dnia [...] roku Dyrektor Izby Administracji Skarbowej (dalej: organ drugiej instancji; organ odwoławczy, organ) utrzymał w mocy decyzję Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w L. z dnia [...] roku (dalej: organ pierwszej instancji) zmieniającą G. spółce z o.o. w L. (spółce, skarżącej, stronie) rozliczenie podatkowe w podatku od towarów i usług za listopad i grudzień 2014 roku.

W uzasadnieniu decyzji podkreślono, że zapadła ona w warunkach związania organu prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego [...] z dnia 12 marca 2021 r., sygn. akt I SA/Lu 646/20. Wyrokiem tym uchylono decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia [...] r. ze wskazaniem, że uzasadnienie tej decyzji narusza przepis art. 210 § 1 pkt 6 i § 4 O.p., a nadto doszło do naruszenia podstawowych zasad prowadzenia postępowania, w tym art. 122, art. 189 §1 i art. 191 O.p. Sąd wskazał, że organ z jednej strony ustalił, że pomiędzy spółką i jej ujawnionymi kontrahentami nie dochodziło do rzeczywistych transakcji sprzedaży towaru, z drugiej zaś oceniał należytą staranność i dobrą wiarę spółki. Takie stanowisko jest wewnętrznie sprzeczne i - zdaniem Sądu - wymagało wyjaśnienia, z uwzględnieniem okoliczności związanych z dalszą odsprzedażą towaru (co nie było w sprawie kwestionowane).

Sąd w uzasadnieniu wyroku stwierdził przy tym, że zobowiązania podatkowe objęte sporem (których termin przedawnienia upływałby co do zasady w dniu 31 grudnia 2019 r. - co do listopada 2014 r. i w dniu 31 grudnia 2020 r. - co do grudnia 2014 r.) nie uległy przedawnieniu, bowiem doszło do skutecznego zawieszenia biegu terminu przedawnienia na podstawie art. 70 § 6 pkt 1 O.p. w zw. z art. 70c O.p.

W ponownie prowadzonym postępowaniu organ ocenił jednak dodatkowo, czy wszczęcie postępowania karnego skarbowego nie miało charakteru instrumentalnego, tj. nie służyło wyłącznie przyczyny tamującej bieg terminu przedawnienia, nie realizując swojego podstawowego celu, czyli doprowadzenia do ukarania sprawcy. Organ, powołując się na tezy uchwały NSA z dnia 24 maja 2021r., sygn. akt I FPS 1/21 podniósł, że bieg terminu przedawnienia zobowiązań podatkowych, zgodnie z wcześniej dokonanymi i zaakceptowanymi przez Sąd ustaleniami, został zawieszony z dniem [...] lipca 2019 r. wraz z wydaniem przez Prokuraturę Rejonową w G. postanowienia o uzupełnieniu postanowienia o wszczęciu śledztwa z dnia [...] października 2016 r. Pełnomocnik spółki został powiadomiony o zawieszeniu biegu terminu przedawnienia pismem z dnia [...] września 2019 r., doręczonym w dniu [...] października 2019 r. Do śledztwa tego, w którym jednym z wątków jest udział spółki w przestępstwach polegających na wyłudzaniu VAT w okresie listopad - grudzień 2014 r., w dniu [...] marca 2020 r. przyłączono też postępowanie wszczęte i prowadzone przez Prokuraturę Rejonową w L. na podstawie zawiadomienia Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w L. (podanie danych niezgodnych ze stanem rzeczywistym w deklaracjach VAT-7 za listopad i grudzień 2014 r.). Do dnia wydania decyzji śledztwo nie zostało zakończone. Organ podniósł, że w związku z faktem prowadzenia postępowania karnego przygotowawczego przez prokuraturę, nie posiada on kompetencji do oceny zgodności z prawem czynności podejmowanych w tym postępowaniu. Powołał art. 151c § 1 i 2 k.k.s., zgodnie z którym to prokurator jest organem nadzorującym organy podatkowe, nie zaś odwrotnie.

Strona 1/11
Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Administracji Skarbowej