Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grzegorz Wałejko Sędziowie WSA Wiesława Achrymowicz (sprawozdawca), WSA Andrzej Niezgoda Protokolant Asystent sędziego Krzysztof Kożuch po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 22 grudnia 2015 r. sprawy ze skargi O. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] marca 2015 r. nr [...] w przedmiocie rygoru natychmiastowej wykonalności I. uchyla zaskarżone postanowienie; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz O. kwotę [...]zł (trzysta pięćdziesiąt siedem złotych) z tytułu zwrotu kosztów postępowania.
Zaskarżonym postanowieniem Samorządowe Kolegium Odwoławcze (organ), po rozpatrzeniu zażalenia O. w W. (spółka) na postanowienie Wójta [...] z dnia [...] w sprawie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji nieostatecznej z dnia [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2009 r. - umorzyło postępowanie odwoławcze.
W uzasadnieniu organ wyjaśnił, że organ I instancji prawidłowo zastosował art. 239b § 1 pkt 4 ustawy Ordynacja podatkowa (Dz.U.2015.613 ze zm. - o.p.), bowiem do upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, wynikającego z decyzji nieostatecznej, pozostał czas krótszy niż 3 miesiące i zostało uprawdopodobnione, że spółka nie wykona dobrowolnie decyzji nieostatecznej. Jednak decyzja wymiarowa organu I instancji z dnia [...] której nadano sporny rygor natychmiastowej wykonalności, została następnie uchylona przez organ, decyzją z dnia [...]., a sprawa przekazana do ponownego rozpatrzenia. Tym samym w dacie rozpoznawania zażalenia decyzja, której nadano rygor natychmiastowej wykonalności, została już wyeliminowana z obrotu prawnego, co powoduje, że również postanowienie o nadaniu tej decyzji omawianego rygoru utraciło swój byt prawny. Nie funkcjonuje ono już w obrocie prawnym. Nie kształtuje praw i obowiązków spółki. W tych okolicznościach zaistniała bezprzedmiotowość postępowania zażaleniowego i należało je umorzyć na podstawie art. 233 § 1 pkt 3 o.p.
Ponadto organ motywował, że bezspornie decyzja wymiarowa organu I instancji z dnia [...] została skierowana do egzekucji, a zastosowane w jej toku środki egzekucyjne wywołały skutki prawne w postaci przerwania biegu terminu przedawnienia określonego spółce zobowiązania podatkowego. Skutki te mogą być jednak uchylone o ile okaże się, że kwestionowane przez spółkę postanowienie w sprawie rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji nieostatecznej dotknięte jest kwalifikowaną wadą prawną, prowadzącą do stwierdzenia jego nieważności. Zdaniem organu, w analizowanej sprawie nie ma podstaw do stwierdzenia nieważności postanowienia organu I instancji o nadaniu decyzji nieostatecznej rygoru natychmiastowej wykonalności. W związku z tym zastosowane środki egzekucyjne nadal zachowują swoją moc prawną, pomimo uchylenia decyzji wymiarowej, na podstawie której wystawiono tytuł wykonawczy.
W skardze na powyższe postanowienie organu spółka wniosła o jego uchylenie. Zarzuciła naruszenie:
- art. 233 § 1 pkt 3 w związku z art. 239 o.p. przez błędne uznanie, iż brak przesłanek do stwierdzenia nieważności postanowienia o nadaniu rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji nieostatecznej czyni bezprzedmiotowym postępowanie wszczęte zażaleniem;