Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grzegorz Wałejko Sędziowie WSA Wiesława Achrymowicz (sprawozdawca) WSA Halina Chitrosz-Roicka Protokolant Starszy asystent sędziego Karolina Orłowska po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 15 listopada 2019 r. sprawy ze skargi Z. Z. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych I. uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną; II. zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz Z. Z. kwotę [...]zł ([...]) tytułem zwrotu kosztów postępowania.
W zaskarżonej interpretacji indywidualnej Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (organ) nie podzielił stanowiska Z. Z. (skarżący) dotyczącego opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych sprzedaży działek gruntu.
W uzasadnieniu tej treści zapatrywania prawnego organ wyjaśnił, że skarżący na potrzeby uzyskania interpretacji indywidualnej przedstawił okoliczności, w których jest czynnym podatnikiem VAT. Prowadzi indywidualną działalność gospodarczą. Wiodącym przedmiotem jego działalności gospodarczej jest transport towarów. Działalność gospodarcza skarżącego obejmuje również prowadzenie hurtowni spożywczej. Jest to jednak działalność pomocnicza. Ponadto w ramach działalności gospodarczej skarżący wybudował kilka domów jednorodzinnych, które są w chwili obecnej w sprzedaży, przy czym działalność gospodarcza polegająca na budowie i sprzedaży domów jest incydentalna. W 2008 r. skarżący zakupił dwie działki rolne, położone obok siebie i tak 21 maja 2008 r. nabył działkę o powierzchni 18 arów 96 m˛, a 14 maja 2008 r. o powierzchni 95 arów 76 m˛. Następnie 16 lutego 2011 r. dokupił jeszcze jedną przylegającą działkę rolną o powierzchni 0,1171 ha. Wszystkie wymienione trzy działki w momencie zakupu były działkami rolnymi, położonymi obok siebie, tworzącymi jeden areał. Zostały zakupione na cele prywatne skarżącego. Od nabycia nie były one przez skarżącego wykorzystywane w jakikolwiek sposób, w szczególności do prowadzonej działalności gospodarczej. Skarżący ograniczał się jedynie do koszenia istniejącej na gruncie łąki, co jest koniecznością z uwagi na obowiązek utrzymania gruntów w należytym stanie. Skoszona trawa nie jest zbierana, zostaje na ziemi jako nawóz. W dniu 13 maja 2011 r. gmina Ł., gdzie położone są wymienione działki, przyjęła miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z którym jedna część każdej z trzech działek znalazła się w obrębie oznaczonym UH - grunty przeznaczone pod usługi, zaś pozostała część każdej z tych działek w rejonie o symbolu MWU - zabudowa mieszkaniowa wielorodzinna i usługi. W chwili obecnej skarżący planuje sprzedaż części każdej z opisanych działek. Ma on już 69 lat, stąd decyzja o sprzedaży gruntów. Środki uzyskane ze sprzedaży skarżący przeznaczy na cele osobiste, nie na finansowanie działalności gospodarczej. W związku z tym, że w planie zagospodarowania przestrzennego każda działka została częściowo przypisana do obszaru UH i MWU, skarżący zamierza przed sprzedażą podzielić każdą działkę na dwie, według ich przeznaczenia w planie zagospodarowania przestrzennego. W wyniku podziału powstaną więc trzy działki o przeznaczeniu UH i trzy działki o przeznaczeniu MWU, według planu zagospodarowania przestrzennego. Sprzedaż będzie dotyczyła trzech działek położonych w obszarze MWU, stanowiących jeden areał gruntu. Zostanie dokonana na rzecz jednego nabywcy. Natomiast pozostałe trzy działki należące do terenu o planowanym przeznaczeniu UH skarżący zamierza w przyszłości podarować dzieciom lub również sprzedać.