Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od czynności cywilnoprawnych
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grzegorz Wałejko (sprawozdawca) Sędziowie WSA Wiesława Achrymowicz WSA Andrzej Niezgoda Protokolant specjalista Kamil Rutkowski po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 6 października 2017 r. sprawy ze skargi C. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia [...] maja 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od czynności cywilnoprawnych - oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/13

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] maja 2017 r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej (organ odwoławczy), po rozpatrzeniu odwołania C. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa w L. (Spółka, podatnik, skarżąca), utrzymał w mocy decyzję Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w L.(organ I instancji) z dnia [...] lutego 2017 r., odmawiającą Spółce stwierdzenia nadpłaty w podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zaskarżona decyzja wydana została w następującym stanie sprawy.

W dniu 30 grudnia 2016 r. do organu I instancji wpłynął wniosek Spółki o stwierdzenie nadpłaty w podatku od czynności cywilnoprawnych, w kwocie [...]zł, powstałej w związku z opodatkowaniem dwóch pożyczek udzielonych w dniu 17 września 2015 r. Spółce przez jej wspólników, w kwotach po [...] zł każda. Deklaracje [...] zostały złożone w dniu 30 września 2015 r. i w tym dniu został uiszczony podatek. W uzasadnieniu wniosku wskazano, że pożyczki udzielone przez wspólników spółce komandytowej, będącej spółką kapitałową, powinny korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 9 pkt 10 lit. i ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2015 r. poz. 626 ze zm.) - dalej: "u.p.c.c.", co czyni uiszczony podatek świadczeniem nienależnym, stanowiącym nadpłatę w rozumieniu art. 72 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (obecnie Dz.U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.). Pełnomocnik Spółki uzasadniał, że przepisy krajowe, uznające według art. 1a pkt 1 u.p.c.c. spółkę komandytową za spółkę osobową, są sprzeczne z regulacjami prawa wspólnotowego, to jest dyrektywą Rady 2008/7/WE z dnia 12 lutego 2008 r. dotyczącą podatków pośrednich od gromadzenia kapitału (Dz.U.UE.L.2008.46.11) - dalej: "dyrektywa 2008/7/WE" i dyrektywą Rady 69/335/EWG z dnia 17 lipca 1969 r. dotyczącą podatków pośrednich od gromadzenia kapitału (Dz.U.UE.L.1969.249.25) - dalej: "dyrektywa 69/335/EWG", w świetle których spółka komandytowa stanowi spółkę kapitałową. Do wniosku dołączono korektę deklaracji [...] ze wskazaniem należnego podatku, w kwocie ,.0".

Organ I instancji odmawiając stwierdzenia nadpłaty uzasadniał, że zwolnienie określone w art. 9 pkt 10 lit. i u.p.c.c. dotyczy pożyczek udzielanych przez wspólnika (akcjonariusza) spółce kapitałowej, to jest spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, spółce akcyjnej lub spółce europejskiej. Nie znajduje zatem zastosowania do pożyczek udzielanych przez wspólnika spółce komandytowej, to jest spółce osobowej. [...] prawo w zakresie opodatkowania przedmiotowych czynności jest zgodne z prawem Unii Europejskiej, co wyklucza kwalifikację uregulowanego świadczenia w kwocie [...]zł, za kwotę nienależnie zapłaconego podatku w rozumieniu art. 72 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej.

Strona 1/13