Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w przedmiocie stwierdzenia wygaśnięcia decyzji
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Kwiatek, Sędziowie WSA Krystyna Czajecka-Ryniec (spr.),, NSA Irena Szarewicz-Iwaniuk, Protokolant asystent Anna Strzelec, po rozpoznaniu w dniu 16 lutego 2005 r. sprawy ze skargi M.K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie stwierdzenia wygaśnięcia decyzji z dnia [...] r. w sprawie ustalenia wysokości podatku dochodowego w formie karty podatkowej na 2001 r. oddala skargę

Uzasadnienie strona 1/4

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] września 2004 r. Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego z dnia [...] kwietnia 2004 r. stwierdzająca wygaśnięcie decyzji nr [...] z dnia [...] października 2001 r. w sprawie ustalenia wysokości podatku dochodowego w formie karty podatkowej na 2001 r.

W uzasadnieniu swojej decyzji Dyrektor Izby Skarbowej wskazał, iż decyzja z dnia [...] kwietnia 2004 r. Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego stwierdził wygaśnięcie decyzji Pierwszego Urzędu Skarbowego z dnia [...] października 2001 w sprawie ustalenia wysokości podatku dochodowego w formie karty podatkowej na rok 2001. Podstawą takiej decyzji były ustalenia dokonane w trakcie postępowania podatkowego, które wykazały, iż w okresie od 3 września do 31 grudnia 2001 roku skarżąca wykonywała usługi transportowe polegające na przewozie leków przy użyciu samochodu osobowego (marki Polonez, a później Mercedes-Benz 200D). Rodzaj wykonywanych usług okazał się niezgodny ze złożonym w dniu 30 sierpnia 2001 r. wnioskiem o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej, którym skarżąca zgłosiła prowadzenie działalności w zakresie "taxi osobowe". M. K. nie zgłaszała uwag odnośnie otrzymanej decyzji w zakresie rodzaju działalności. Organ zaś wykazał, że podatniczka nie posiadała stosownych uprawnień do wykonywania zgłoszonych we wniosku usług przewozów taksówkowych. Wobec powyższych ustaleń, na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 5 i art. 40 ust.1 pkt 1 i 3 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. nr 144, poz. 930 ze zm.) organ pierwszoinstancyjny stwierdził wygaśnięcie decyzji dotyczącej ustalenia wysokości karty podatkowej na 2001 rok.

Od decyzji Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego strona odwołała się, zarzucając organowi podatkowemu naruszenie art. 40 ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy oraz art. 191 Ordynacji podatkowej. M.K. wskazała, że we wniosku PIT-16 wskazała stosowne dane zgodnie ze swoją wiedzą, zaś dane określające dokładny zakres działalności jako "taxi osobowe" zostały wpisane (po stwierdzeniu przez pracownika organu ich nieprecyzyjności) w wyniku sugestii pracownika organu podatkowego, bez wyjaśnienia powodów i skutków takiego wpisu. Pełnomocnik skarżącej zarzucił też naruszenie przepisów postępowania podatkowego. Organ podatkowy, przed wydaniem decyzji ustalającej wysokość karty podatkowej zbadał, i pozytywnie zweryfikował sytuacje podatniczki pod kątem opodatkowania kartą podatkową. Obowiązek przeprowadzenia postępowania co do tych okoliczność spoczywa na organie podatkowym, nie może on być przerzucany na podatnika, zaś wszelkie niejasności, wątpliwości nie mogą być rozstrzygane na niekorzyść podatnika. Organ podatkowy, pomimo takiego obowiązku, nie zbadał spełnienia ustawowych przesłanek do opodatkowania w formie karty podatkowej, nie wyjaśnił też postępowania pracownika prowadzącego sprawę w zakresie wypełnienia deklaracji, z niewiadomych powodów nie uznał też złożonego w trybie art. 180 § 2 Ordynacji podatkowej oświadczenia podatniczki dotyczącego wykonywanych usług.

Strona 1/4