Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Fita Sędziowie WSA Monika Kazubińska-Kręcisz WSA Andrzej Niezgoda (sprawozdawca) po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 10 lutego 2021 r. sprawy ze skargi M. N. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odpowiedzialności podatkowej płatnika podatku od czynności cywilnoprawnych za grudzień 2018 r. - oddala skargę.
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] Dyrektor Izby Administracji Skarbowej, dalej: "Dyrektor Izby Administracji Skarbowej", "organ odwoławczy", po rozpatrzeniu odwołania M. N., dalej: "płatnik", "strona", "skarżący", utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w [...], dalej: "Naczelnik Urzędu Skarbowego", "organ pierwszej instancji", z dnia [...] orzekającej o odpowiedzialności strony jako płatnika podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu niepobranego podatku za grudzień 2018 r. w kwocie [...]zł.
Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji i akt sprawy wynika, że decyzją z dnia [...] Naczelnik Urzędu Skarbowego orzekł o odpowiedzialności podatkowej strony jako płatnika podatku od czynności cywilnoprawnych oraz określił wysokość należności z tytułu niepobranego podatku za grudzień 2018 r. w kwocie [...]zł. Podstawą decyzji były ustalenia dokonane w toku wszczętego przez organ pierwszej instancji postępowania podatkowego z których wynikało, że strona sporządziła w dniu 18 grudnia 2018 r. akt notarialny o nr [...] dotyczący sprzedaży działki gruntu rolnego nr [...] o powierzchni [...] w miejscowości D. gm. [...], nie pobierając przy tym podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 9 pkt 2 lit. a) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (w brzmieniu mającym zastosowanie w sprawie Dz.U. z 2017 r., poz. 1150), dalej: "u.p.c.c.."
W odwołaniu od powyższej decyzji płatnik zarzucił naruszenie art. 9 pkt 2 u.p.c.c. w związku z art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz.U. 2020 r., poz. 708). W ocenie płatnika przestrzeganie krajowego limitu skumulowanej pomocy de minimis w rolnictwie w świetle wskazanych ustaw, należy do naczelnika urzędu skarbowego, a nie notariusza. Podniósł także, iż nie jest zadaniem notariusza badanie czy dany rolnik jest uprawniony do skorzystania z pomocy de minimis. Notariusze działają bowiem tylko na podstawie u.p.c.c., a przepisy tej ustawy nie odsyłają do ustawy o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej, czy też do wydanych na podstawie tej ustawy rozporządzeń Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Przepisy te nie wskazują również jakimi dowodami należy potwierdzić okoliczność skorzystania ze zwolnienia podatkowego, o którym mowa w treści art. 9 pkt 2 u.p.c.c.
Dyrektor Izby Administracji Skarbowej utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji. W uzasadnieniu odwołał się w pierwszej kolejności do zasad ogólnych postępowania podatkowego. Wskazał następnie, że zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) u.p.c.c., podatkowi podlegają umowy sprzedaży rzeczy i praw majątkowych oraz, że zgodnie z art. 10 ust. 2 u.p.c.c. płatnikami podatku od czynności cywilnoprawnych dokonywanych w formie aktu notarialnego są notariusze. Odwołał się także do treści art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.), dalej: "o.p.", dotyczącego obowiązków płatników obliczania i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu. Organ odwoławczy wskazał również, że zgodnie z art. 30 § 1 o.p. płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany, a nie wpłacony. Powyższego przepisu nie stosuje się, jeżeli odrębne przepisy stanowią inaczej albo jeżeli podatek nie został pobrany z winy podatnika, przy czym płatnicy nie odpowiadają za podatek niepobrany, jeżeli wykażą brak swojej winy w niepobraniu tego podatku (art. 10 ust. 3c u.p.c.c.).