Sprawa ze skargi na decyzję Naczelnika Urzędu Celno-Skarbowego w przedmiocie podatku akcyzowego za wrzesień 2018 r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Fita (sprawozdawca) Sędziowie WSA Wiesława Achrymowicz WSA Krystyna Czajecka-Szpringer po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 12 marca 2021 r. sprawy ze skargi K. P. na decyzję Naczelnika Urzędu Celno-Skarbowego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego za wrzesień 2018 r. oddala skargę.

Inne orzeczenia o symbolu:
6111 Podatek akcyzowy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Naczelnik Urzędu Celno-Skarbowego
Uzasadnienie strona 1/9

Decyzją z [...] nr [...], Naczelnik Urzędu Celno-Skarbowego utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celno-Skarbowego nr [...] z [...] maja 2020 r. określającą dla "A" zobowiązanie w podatku akcyzowym za wrzesień 2018 r.

Jak wynika z uzasadnienia decyzji, organ pierwszej instancji wydał decyzję, w której określił stronie zobowiązanie w podatku akcyzowym za wrzesień 2018 r. w kwocie [...] zł. Powodem jej wydania były ustalenia postępowania podatkowego, które wskazują, że podatnik we wrześniu 2018 r. nabył i posiadał 60 m3 oleju napędowego (CN 2710) oraz 30 m3 benzyny bezołowiowej (Pb-95), od których nie zapłacono podatku akcyzowego w należnej wysokości. Paliwa te zostały wprowadzone do obrotu na podstawie faktur: nr [...]/2018 z [...].09.2018 r. (20 m3 oleju napędowego; 10 m3 benzyny bezołowiowej), nr [...]/2018 z [...].09.2018 r. (20 m3 oleju napędowego; 10 m3 benzyny bezołowiowej) i nr [...]/2018 z [...].09.2018 r. (20 m3 oleju napędowego; 10 m3 benzyny bezołowiowej), na których jako dostawcę paliwa wskazano "B" Spółka z o.o., która to Spółka wprowadzała do obrotu gospodarczego towar niewiadomego pochodzenia lub dokumentowała transakcje, których w rzeczywistości nie było. Podstawą opodatkowania paliwa był art. 8 ust. 2 pkt 4 ustawy z 6.12.2008 r. o podatku akcyzowym (Dz.U. z 2020, poz. 722, dalej - u.p.a.).

W odwołaniu od powyższej decyzji strona zarzuciła naruszenie art. 8 ust. 2 pkt 4 w zw. z art. 13 ust. 1 pkt 1 u.p.a., poprzez przyjęcie, że odwołujący jest nabywcą lub posiadaczem wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, od których to wyrobów nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości, pomimo że nie ustalono w sposób bezsporny, aby w przedmiotowej sprawie zaistniały okoliczności uzasadniające przyjęcie takiego założenia, art. 8 ust. 2 pkt 4 u.p.a., poprzez nałożenie obowiązku zapłaty akcyzy na odwołującego, podczas gdy ustalono, że akcyza powinna zostać uiszczona przez inny podmiot, tj. "B" Sp. z o.o., art. 13 ust. 4 u.p.a. przez jego niezastosowanie w sytuacji, gdy obowiązek podatkowy ciążący na kilku podatnikach wygasł na skutek zapłaty akcyzy przez jednego z tych podatników oraz art. 121 § 1, art. 122, art. 124, art. 187 § 1 i art. 191 § 1 ustawy z 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2019 r., poz. 900 ze zm., dalej - O.p.), poprzez prowadzenie postępowania wbrew zasadom określonym w O.p. i błędne przyjęcie, że strona jest nabywcą lub posiadaczem wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, od których to wyrobów nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości, a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony, w konsekwencji na błędnym przyjęciu, iż z dniem nabycia tych wyrobów odwołujący stał się podatnikiem podatku akcyzowego. Ponadto podatnik wniósł o przeprowadzenie dowodu z przesłuchania N. N. i F. K. na okoliczność sprzedaży oleju napędowego odwołującemu, zobowiązania "B" Sp. z o.o. do zapłacenia z tego tytułu podatku akcyzowego oraz faktycznego uiszczenia podatku akcyzowego przez "B" Sp. z o.o. oraz dowodu z potwierdzenia przekazania przelewu do realizacji na okoliczność przekonania odwołującego, że podmiotem na rzecz którego dokonuje zapłaty należności jest "B" Sp. z o.o. Podatnik podniósł też, że gdyby nawet podatek akcyzowy nie został od zakupionych niego wyrobów akcyzowych zapłacony to i tak nie powinien on z tego tytułu ponosić żadnej odpowiedzialności, ponieważ dokonał zakupu w dobrej wierze. Sprawdził firmę, z której przedstawicielem rozmawiał, ustalił że działa na rynku, że jest czynnym podatnikiem VAT oraz że posiada koncesję na obrót paliwami ciekłymi. Zostały mu dostarczone świadectwa jakości oleju napędowego, płatności dokonywał przelewem i otrzymał zapewnienie od N. N., iż akcyza od zakupionego towaru została uiszczona.

Strona 1/9
Inne orzeczenia o symbolu:
6111 Podatek akcyzowy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Naczelnik Urzędu Celno-Skarbowego