Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2011 r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krystyna Czajecka-Szpringer (sprawozdawca) Sędziowie Sędzia WSA Grzegorz Grymuza Sędzia WSA Ewa Ibrom Protokolant Starszy asystent sędziego Małgorzata Olejowska po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 30 listopada 2017 r. sprawy ze skargi I. P. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2011 r. I. oddala skargę; II. przyznaje doradcy podatkowemu D. G. kwotę [...] w tym VAT tytułem wynagrodzenia za pomoc udzieloną z urzędu.

Uzasadnienie strona 1/15

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] marca 2017 r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej (organ odwoławczy) po rozpatrzeniu odwołania I. P. (podatniczka, skarżąca) utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Trzeciego Urzędu Skarbowego w [...] z dnia [...] listopada 2016 r. w przedmiocie zmiany rozliczenia w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od stycznia do grudnia 2011 r.

Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji wynika, że decyzją z dnia [...] listopada 2016 r. Naczelnik Trzeciego Urzędu Skarbowego w [...] dokonał zmiany rozliczenia w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od stycznia do grudnia 2011 r.

Podstawę powyższego rozstrzygnięcia stanowiły wyniki przeprowadzonej kontroli podatkowej oraz postępowania podatkowego, gdzie organ ustalił, że podatniczka, dokonując rozliczenia podatku od towarów i usług w okresie od stycznia do grudnia 2011 r. zaewidencjonowała w rejestrach zakupu i rozliczyła w deklaracjach podatkowych VAT, podatek wykazany w fakturach dotyczący zakupu usług montażu i serwisu stolarki budowlanej w lokalach mieszkalnych i użytkowych, składania stolarki budowlanej z materiałów powierzonych i na maszynach zleceniodawcy oraz usług transportowych, w łącznej kwocie [...]zł (VAT [...] zł), które były wystawione przez firmę firma A, a w badanym okresie nie zostały zrealizowane przez wskazanego na fakturach kontrahenta. Dlatego organ uznał, że sporne faktury nie odzwierciedlają faktycznych zdarzeń gospodarczych - są nierzetelne. Zatem, że nie mogły stanowić podstawy uprawniającej podatnika do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Nie zgadzając się z powyższym rozstrzygnięciem podatniczka złożyła odwołanie, w którym zarzuciła naruszenie art. 121 § 1, art. 122, art. 124, art. 125, art. 187 § 1, art. 191 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017, poz. 201 ze zm. - dalej "O.p." oraz błędne zastosowanie art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a i art. 99 ust. 12 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054 z ze zm. dalej "ustawa o VAT") i wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości i umorzenie postępowania.

W obszernym uzasadnieniu argumentowała, że nie można jej odmówić prawa do odliczenia podatku naliczonego, gdyż nie udowodniono jej, że wiedziała lub mogła wiedzieć, że sporne transakcje wiążą się z przestępstwem popełnionym przez dostawcę lub inny podmiot działający na wcześniejszym etapie obrotu.

W dniu [...] marca 2017 r. wpłynęło do organu odwoławczego pismo podatniczki przesłane w terminie do wypowiedzenie się w sprawie zgromadzonego materiału dowodowego, w którym powtórzyła część argumentacji odwołania i podkreśliła, że została oszukana przez zmowę trzech osób P. H., Z. P. i Z. W.. Wniosła w trybie art. 188 O.p. o przesłuchanie brata Z. P. - K., M. M., M. L. i M. H., nie wskazując okoliczności na które świadkowie powinni zostać przesłuchani.

Strona 1/15