Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Kwiatek, Sędziowie NSA Irena Szarewicz-Iwaniuk (sprawozdawca),, WSA Wiesława Achrymowicz, Protokolant Stażysta Paulina Zając, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 6 kwietnia 2011 r. sprawy ze skargi E. S. na decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie podatku akcyzowego za 2004 r. oddala skargę.
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej, po rozpatrzeniu wniosku E. S. z dnia 30 sierpnia 2010 r. o ponowne rozpatrzenie sprawy, utrzymał w mocy decyzję Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej z dnia [...] w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym za 2004 r.
Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji oraz akt sprawy wynika, że po przeprowadzeniu postępowania kontrolnego w stosunku do E. S., prowadzącej działalność gospodarczą pod nazwą A., w zakresie kontroli rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania i wpłacania podatków stanowiących dochód budżetu państwa, a także innych należności pieniężnych budżetu państwa lub państwowych funduszy celowych za lata 2004, 2005, 2006, w dniu 24 czerwca 2009r. organ I instancji wydał decyzję, w której określił podatniczce zobowiązanie w podatku akcyzowym za okres od lipca do grudnia 2004 roku oraz zobowiązanie w podatku akcyzowym z tytułu nabyć wewnątrzwspólnotowych 11 samochodów osobowych wskazanych w ww. decyzji. Decyzja ta stała się decyzją ostateczną.
Pismem z dnia 28 grudnia 2009 roku E. S., na podstawie art. 247 § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej, wystąpiła z wnioskiem do Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej o stwierdzenie nieważności ww. decyzji z dnia [...] roku.
Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej decyzją z dnia [...] odmówił stwierdzenia nieważności tej decyzji.
Pismem z dnia 30 sierpnia 2010 r. podatniczka złożyła wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy - stwierdzenie nieważności i uchylenie decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia [...] w całości i umorzenie postępowania, podnosząc, iż organ kontroli skarbowej dopuścił się rażącego naruszenia prawa poprzez niewłaściwe zastosowanie art. 4 ust. 1 pkt 3 i 5, art. 11 ust. 1 i ust. 2 pkt 1, art. 80 ust. 1, ust. 2 pkt 1 i 2, ust. 3 pkt 1 i 3 oraz art. 82 ust. 1 i ust. 3 ustawy o podatku akcyzowym.
Podatniczka twierdziła, iż postępowanie dowodowe w sprawie zostało przeprowadzone w oparciu o dokumenty sporządzone w języku niemieckim, bez ich uprzedniego przetłumaczenia na język polski, co stanowi rażące naruszenie art. 122, 180 § l i 187 § 1 Ordynacji podatkowej oraz art. 27 Konstytucji RP.
Zdaniem podatniczki, Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej odmawiając stwierdzenia nieważności decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia [...] dopuścił się rażącego naruszenia art. 120, 121 i 122 ustawy Ordynacja podatkowa w związku z art. 31 ust. 1 ustawy o kontroli skarbowej, przyjmując, że organy kontroli skarbowej mogą w sprawach dotyczących identycznych stanów faktycznych wydawać sprzeczne ze sobą decyzje, w sytuacji, gdy strona wykazała, że decyzja Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia [...] jest całkowicie sprzeczna z decyzją Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] nr [...] .