Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wiesława Achrymowicz (sprawozdawca) Sędziowie WSA Ewa Kowalczyk WSA Andrzej Niezgoda Protokolant Asystent sędziego Krzysztof Barański po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 5 lipca 2017 r. sprawy ze skargi E. na interpretację indywidualną Wójta Gminy z dnia [...] stycznia 2017 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości oddala skargę.
W zaskarżonej interpretacji indywidualnej Wójt Gminy (organ) ocenił, że nie jest prawidłowe stanowisko E. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w J. (spółka) dotyczące opodatkowania podatkiem od nieruchomości za 2017 r. nie całej turbiny, obejmującej: fundament, posadowioną na nim wieżę z częścią techniczno-elektroniczną, ale tylko fundamentu i wieży turbiny.
W motywach tej treści zapatrywania organ w pierwszej kolejności wyjaśnił, że spółka we wniosku o wydane interpretacji indywidualnej opisała, że działa w sektorze energii odnawialnej. Jest właścicielem farmy wiatrowej składającej się z 16 turbin z infrastrukturą towarzyszącą. Na terenie gminy M. położonych jest 13 turbin. Każda turbina składa się z żelbetonowego fundamentu, wieży zwanej masztem oraz części techniczno-elektronicznej, tj. gondoli wraz ze znajdującymi się w gondoli urządzeniami, rotora, serwomechanizmu kierunkowania elektrowni oraz urządzeń pomiarowych przymocowanych do gondoli. Spółka pytała czy za lata podatkowe poczynając od 2017 r. przedmiotem opodatkowania podatkiem od nieruchomości w postaci budowli będzie wyłącznie część turbiny obejmująca jej fundament i posadowioną na nim wieżę, czy też cała turbina wraz z elementami techniczno -elektronicznymi. Zdaniem spółki, w stanie prawnym obowiązującym w 2017 r. i w latach następnych, budowlę, o której mówi art. 1a ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U.2016.716 ze zm. - u.p.o.l.) stanowi wyłącznie budowlana część turbiny, tj. jej fundament oraz usytuowana na nim wieża, bowiem wspólnie stanowią one część budowlaną urządzenia technicznego wymienionego w art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane (Dz.U.2016.290 ze zm., obecnie Dz.U.2017.1332 - u.p.b.). Spółka wywodziła, że nowelizacja ustawy Prawo budowlane wprowadzona mocą ustawy o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych (Dz.U.2016.961 - ustawa nowelizująca bądź u.e.w.) nie ma charakteru normatywnego i w rezultacie nie zmienia zakresu pojęcia budowli zawartego w ustawie Prawo budowlane. W związku z tym, w przekonaniu spółki, również po wejściu w życie wymienionej wyżej ustawy nowelizującej budowlą nadal pozostaje jedynie część budowlana turbiny, a więc jej fundament z wieżą i tylko te elementy turbin podlegają zaliczeniu do budowli jako przedmiotów opodatkowania omawianym podatkiem. Jednocześnie spółka oświadczyła, że okoliczności objęte wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej w dniu jego złożenia nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz, że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej.
Według organu, zapatrywanie spółki jest nieprawidłowe. Organ przypomniał brzmienie art. 1a ust. 1 pkt 2 u.p.o.l. oraz art. 3 pkt 3 u.p.b. określających co jest budowlą na potrzeby rozpoznania przedmiotu opodatkowania podatkiem od nieruchomości. Następnie nawiązał do art. 9 ustawy nowelizującej, która nadała nowe brzmienie art. 3 pkt 3 u.p.b. przez wykreślenie z wyliczenia budowli części budowlanych elektrowni wiatrowych. Jednocześnie pośród obiektów budowlanych w załączniku do ustawy Prawo budowlane, w kategorii XXIX wyraźnie wymieniono m.in. elektrownie wiatrowe. Wobec tego, jak motywował organ, załącznik do ustawy Prawo budowlane w znowelizowanym stanie prawnym wprost zalicza elektrownie wiatrowe do obiektów budowlanych. O tym, że elektrownia wiatrowa jest budowlą i jakie elementy techniczne na nią się składają przesądza treść art. 2 pkt 1 i 2 u.e.w. stanowiąc, że elektrownia wiatrowa to budowla w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, składająca się co najmniej z fundamentu, wieży oraz elementów technicznych, o mocy większej niż moc mikroinstalacji w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy o odnawialnych źródłach energii (Dz.U.2015.478 ze zm.). Z kolei do elementów technicznych ustawodawca zaliczył: wirnik z zespołem łopat, zespół przeniesienia napędu, generator prądotwórczy, układy sterowania i zespół gondoli wraz z mocowaniem i mechanizmem obrotu. Wobec tego, zdaniem organu, ustawa o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych, poprzez zdefiniowanie pojęcia elektrowni wiatrowej, zaliczyła ją w całości do budowli w rozumieniu określonym w ustawie Prawo budowlane. W rezultacie w analizowanym stanie prawnym elektrownia wiatrowa jest budowlą i jednocześnie przedmiotem opodatkowania podatkiem od nieruchomości, bez podziału na jej części budowlane i niebudowlane. Opowiadając więc na pytanie spółki, należy stwierdzić, że od dnia 1 stycznia 2017 r. opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegać będzie cała elektrownia wiatrowa. Ponadto organ zauważył, że w art. 17 u.e.w. ustawodawca przyjął rozwiązanie, zgodnie z którym od dnia wejścia w życie tej ustawy do dnia 31 grudnia 2016 r. podatek od nieruchomości dotyczący elektrowni wiatrowej ustala się i pobiera zgodnie z przepisami obowiązującymi przed dniem wejścia jej w życie. Powyższa regulacja oznacza, że poczynając od 1 stycznia 2017 r. elektrownie wiatrowe podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości od całkowitej wartości bez podziału na części budowlane i niebudowlane. Organ odnotował, że identyczne stanowisko zostało wyrażone przez Sekretarza Stanu w Ministerstwie Rozwoju i Finansów w odpowiedzi na interpelację poselską nr 7740, w piśmie PS.2.054.39.2016 z dnia 2 grudnia 2016 r. oraz w odpowiedzi skierowanej do Przewodniczącego Związku Gmin Wiejskich Rzeczypospolitej Polskiej w piśmie z dnia 9 grudnia 2016 r. nr PSZ.844.85.2016.