Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wiesława Achrymowicz (sprawozdawca) Sędziowie Asesor sądowy Jerzy Parchomiuk Sędzia WSA Grzegorz Wałejko Protokolant Asystent sędziego Krzysztof Barański po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 30 sierpnia 2017 r. sprawy ze skargi P. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia [...] lutego 2017 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za okresy od lutego do sierpnia i od października do grudnia 2012 r. oddala skargę
Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej w L. (organ), po rozpatrzeniu odwołania P. K. (podatnik), utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w L. (organ I instancji) z dnia [...] zmieniającą podatnikowi rozliczenie podatku od towarów i usług (VAT) za okresy od lutego do sierpnia i od października do grudnia 2012 r.
W motywach powyższego rozstrzygnięcia organ wyjaśnił, że podatnik w analizowanym czasie prowadził działalność gospodarczą pod firmą I. w zakresie świadczenia usług realizacji projektów budowlanych związanych z wznoszeniem budynków, w szczególności wykonawstwa instalacji teletechnicznych. W deklarowanych rozliczeniach VAT za luty, kwiecień - sierpień, październik - grudzień 2012 r. podatnik ujął 17 faktur wystawionych przez: J..B. spółkę z o.o. w W., I. spółkę z o.o. w W. oraz T. spółkę z o.o. w L. na łączną kwotę netto [...] zł, VAT [...] zł (por. zestawienie tabelaryczne na s. 6-7 zaskarżonej decyzji). Spółki te były zarządzane przez D. i R. braci J. ([...] J. był właścicielem spółki J..B. i jej dyrektorem generalnym, dyrektorem generalnym spółki [...], a o działalności spółki T. wiedzę miał mieć R. J. jako jej prezes). Faktury dotyczyły nabycia przez podatnika usług: transportowych, reklamowych, licencyjnych, koncepcji, montażu i konfiguracji sprzętu systemu monitoringu oraz komputerowego, projektowych i kosztorysowych, a także budowlanych i instalacyjnych. W ocenie organu, w świetle zgromadzonego materiału dowodowego powyższe faktury nie dokumentują rzeczywistych zdarzeń gospodarczych. W następstwie podatnik nie był uprawniony do obniżenia kwoty podatku należnego o kwoty wykazane w tych fakturach jako podatek naliczony.
Organ przytoczył treść art. 86 i art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U.2011.177.1054 ze zm. w brzmieniu dla 2012 r. - ustawa o VAT) i w tym stanie prawnym argumentował, że analiza pozyskanego materiału dowodowego - w tym włączonego do akt niniejszej sprawy, pochodzącego z postępowań podatkowych prowadzonych w stosunku do rzekomych kontrahentów podatnika, zakończonych wydaniem wobec nich decyzji podatkowych na podstawie art. 108 ust. 1 ustawy o VAT - prowadzi do jednoznacznego wniosku, w myśl którego opisane w zakwestionowanych fakturach usługi obiektywnie nie mogły być wykonane i faktycznie nie zostały wykonane.
Jak uzasadniał organ, podatnik zeznał, że D. i R. braci J. poznał prawdopodobnie na początku 2012 r. Współpraca z nimi miała rozszerzyć zakres działalności podatnika, który potrzebował doświadczenia na budowie, a bracia J. prowadzili kilka budów w tym czasie. Podatnik jednak nie pamiętał lokalizacji inwestycji, które mieli realizować bracia J.. W związku z tym, że zdobywanie doświadczenia na budowach nie udało się, bracia J. mieli wykonać i pozycjonować stronę internetową dla podatnika, a w dalszej kolejności wykonywać czynności na jego rzecz w charakterze podwykonawców przy realizacji projektów w P. i Ś.. Następnie spółki zarządzane przez braci J. świadczyć miały dla podatnika usługi jako podwykonawcy przy wykonywaniu robót na rzecz firm D. i M. . Sporne faktury były rozliczane wyłącznie gotówkowo podczas wizyt R. J. w L. lub za pośrednictwem uzgodnionej osoby. Podatnik nie posiadał przy tym żadnego potwierdzenia przekazania kwot łącznie rzędu [...] zł. Oświadczył też, że nie kontrolował efektów pracy swoich podwykonawców. Nie wiedział czy i kogo zatrudniają wystawcy faktur ani też kto konkretnie miał wykonywać w ich imieniu czynności opisane w analizowanych fakturach. Nie dysponował żadnymi dokumentami dotyczącymi określenia zakresu robót powierzonych wystawcom spornych faktur, warunków ich realizacji i okoliczności odbioru. Zasadniczo podatnik nie korzystał z usług podwykonawców, a w każdym razie nie pamiętał innych firm poza spółkami braci J.. Nie był w stanie wymienić na jakich konkretnie trasach miały być świadczone usługi transportowe. Nie potrafił wyjaśnić w jaki sposób kalkulowano ceny ujęte w omawianych fakturach. Jednocześnie sam przyznał, że w określonych przypadkach ceny w treści faktur były zawyżone (przykładowo w fakturze opisującej usługę internetowej reklamy firmy cena netto [...] zł miała zostać zawyżona o połowę). Podatnik, pytany o konkretne okoliczności dotyczące realizacji usług opisanych w zakwestionowanych fakturach zasadniczo albo ich nie pamiętał, albo udzielał ogólnikowych odpowiedzi posługując się przy tym sfomułowaniami: "chyba". "być może".