W postępowaniu egzekucyjnym nie stosuje się przepisów ogólnej procedury administracyjnej o zawieszeniu postępowania, w tym art. 97 Kpa, określającego przesłanki takiego zawieszenia.
uchyla zaskarżone postanowienie organu obu instancji w przedmiocie zawieszenia postępowania egzekucyjnego.
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 7 kwietnia 1997 r., wydanym na podstawie art. 138 par. 1 pkt 1 w związku z art. 144 Kpa oraz art. 18 i art. 23 par. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./ Izba Skarbowa w R. utrzymała w mocy postanowienie Pierwszego Urzędu Skarbowego w R. zawieszające postępowanie egzekucyjne prowadzone przeciwko Markowi M.
W skardze do sądu pełnomocnicy syndyka Banku Spółdzielczego w K. wystąpili o uchylenie zaskarżonego postanowienia, zarzucając mu naruszenie art. 56 par. 1 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz art. 527 par. 1 Kpc oraz wskazali, że sprawą egzekucyjną są objęci inni dłużnicy Banku i z tego powodu zawieszenie postępowania było bezzasadne.
W odpowiedzi na skargę Izba Skarbowa wniosła o jej oddalenie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Zaskarżone postanowienie, a także postanowienie organu I instancji podlega uchyleniu aczkolwiek z innych przyczyn niż podane w skardze. Zgodnie z art. 51 ustawy o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368/ "sąd nie jest związany granicami skargi", władny jest więc uwzględnić skargę także ze względu na inne uchybienia niż te, które przytacza strona skarżąca.
Wydając postanowienie o zawieszeniu postępowania egzekucyjnego /z dnia 13 stycznia 1997 r. (...) prowadzonego przeciwko Markowi M., Urząd Skarbowy jako podstawę prawną zawieszenia postępowania podał art. 56 par. 1 pkt 5 i art. 18 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./ w związku z art. 97 Kpa.
Art. 56 par. 1 wymieniając przesłanki, których zaistnienie prowadzi do zawieszenia postępowania egzekucyjnego w pkt 5 wskazuje na "inne przypadki prawem przewidziane".
Instytucja zawieszenia postępowania znana jest również Kpa /art. 97 - art. 103/, do którego w art. 18 odwołuje się ustawa o postępowaniu egzekucyjnym w administracji: "jeżeli przepisy niniejszej ustawy nie stanowią inaczej, w postępowaniu egzekucyjnym mają odpowiednie zastosowanie przepisy kodeksu postępowania administracyjnego". Użyte w tym przepisie określenie o "odpowiednim" stosowaniu Kpa w sprawach w których przepisy ustawy o postępowaniu egzekucyjnym "nie stanowią inaczej" oznacza różne możliwości stosowania tego kodeksu /pełne, ze zmianami/ lub niestosowanie w ogóle.
W orzecznictwie NSA /I SA 585/91 - OSP 1993 z. 4 poz. 77/ oraz zamieszczona tam glosa E. Bojanowskiego/ wyrażono pogląd, podzielany także przez skład orzekający w niniejszej sprawie, że "w postępowaniu administracyjnym nie stosuje się przepisów ogólnej procedury administracyjnej o zawieszeniu postępowania, w tym art. 97 Kpa, określającego przesłanki takiego zawieszenia".
Stanowisko takie wynika z faktu, iż zarówno Kpa jak i ustawa o postępowaniu egzekucyjnym funkcjonują na obszarach o odmiennej charakterystyce rzeczowej. Ustawa o postępowaniu egzekucyjnym reguluje procedurę egzekwowania obowiązków, podczas gdy Kpa w zakresie, w jakim wydawane są decyzje nakładające, obowiązki, procedurę ich ustanawiania. Odmienności te powodują, iż konstrukcje prawne celowościowe podobnych instytucji przedstawiają się, np. co do przesłanek, odmiennie. Dotyczy to również zawieszenia postępowania i stąd m.in. nie ma możliwości sięgania przy zawieszeniu postępowania egzekucyjnego do przyczyn zawieszenia postępowania określonych w art. 97 par. 1 Kpa.
W tej sytuacji, skoro postanowienie organu I instancji utrzymujące je w mocy zaskarżone postanowienie organu II instancji wydane zostały w oparciu o nieprawidłowo zastosowane przepisy prawa co miało wpływ na wynik sprawy tj. z naruszeniem art. 56 par. 1 pkt 5 i art. 18 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji w związku z art. 97 par. 1 Kpa, na mocy art. 51, oraz art. 22 ust. 1 i 2 i art. 55 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 roku o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368/ orzeczono jak w sentencji.