Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Danuta Małysz (sprawozdawca), Sędziowie WSA Halina Chitrosz, WSA Małgorzata Fita, Protokolant Asystent sędziego Krzysztof Kożuch, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 21 czerwca 2013 r. sprawy ze skargi E. J. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego oddala skargę.
Zaskarżoną decyzją z dnia [...], nr [...], Dyrektor Izby Skarbowej umorzył postępowanie odwoławcze od decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia [...], nr [...], orzekającej o zabezpieczeniu zobowiązań podatkowych w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu nieujawnionych źródeł przychodów za lata 2006-2009 oraz określającej przybliżoną kwotę zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od dochodów z nieujawnionych źródeł przychodów.
Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji oraz akt sprawy wynika, że Naczelnik Urzędu Skarbowego decyzją z dnia [...], skierowaną do E. J. (skarżąca), orzekł o zabezpieczeniu zobowiązań w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu nieujawnionych źródeł przychodów za lata 2006-2009 r. oraz określił przybliżoną kwotę zobowiązań podatkowych w podatku dochodowym od dochodów z nieujawnionych źródeł przychodów za lata 2006, 2007, 2008 i 2009 w kwotach odpowiednio: [...] zł, [...] zł, [...] zł, [...] zł, tj. łącznie [...] zł. Decyzja ta wydana została na wniosek Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia [...] o zabezpieczenie przyszłego zobowiązania podatkowego na majątku E. i K. J., w którym poinformowano organ podatkowy o prowadzonym przez wymieniony organ kontroli skarbowej postępowaniu kontrolnym wobec E. i K. J. za lata 2006-2009 w zakresie nieujawnionych źródeł przychodów. Ponadto organ podatkowy I instancji wyjaśnił, że istotnym elementem uzasadniającym obawę uchylenia się przez stronę od wykonania obowiązku podatkowego jest charakter ustalonych zobowiązań podatkowych oraz ich wysokość oraz stwierdził, że zaistniała uzasadniona obawa, że zobowiązanie podatkowe nie zostanie uiszczone dobrowolnie, gdyż strona ukrywa i zaniża swoje przychody będące przedmiotem opodatkowania oraz trwale nie uiszcza należności publicznoprawnych. Naczelnik Urzędu Skarbowego wskazał, że aktualnie uzyskiwane przez stronę dochody są nieadekwatne do obliczonego w przybliżeniu zobowiązania podatkowego i istnieje obawa uchylania się przez stronę od wykonania zobowiązania podatkowego, a brak zabezpieczenia zobowiązania mógłby utrudnić lub udaremnić egzekucję, choćby ze względu na wysokość jego kwoty.
Od decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia [...] skarżąca złożyła odwołanie i wniosła o jej uchylenie w całości. Zarzuciła błędne ustalenie stanu faktycznego sprawy przez niewłaściwe określenie przez Naczelnika Urzędu Skarbowego przybliżonej kwoty przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów za lata 2006-2009, zakwestionowała twierdzenia organu, jakoby trwale nie uiszczała należności publicznoprawnych i podniosła, że wbrew twierdzeniom organu nie zalega ze spełnieniem jakichkolwiek zobowiązań podatkowych. Stwierdziła, że przesłanką do wydania decyzji nie może być zachowanie podatnika w trakcie postępowania podatkowego, tj. rzekomy brak współpracy podatnika oraz jego bierność. Nie podzieliła również twierdzeń organu I instancji, jakoby aktualnie uzyskiwane dochody mogły nie pozwolić na spełnienie zobowiązania podatkowego z tytułu nieujawnionych źródeł za lata 2006-2009 i wyjaśniła, że posiada znaczny majątek, zarówno ruchomy, jak i nieruchomy, który zupełnie wystarczy na pokrycie zobowiązania podatkowego, nie czyniła zaś żadnych kroków, aby ten majątek zbyć.