Tezy

W przypadku poniesienia straty przez spółki z udziałem zagranicznym, których to dochód /z mocy prawa/ podlega zwolnieniu od podatku dochodowego, możliwość rozliczenia tej straty, oceniać trzeba stosownie do przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./.

Zarówno przepisy ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. nr 3 poz. 12 ze zm./ jak też ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ - wykluczają możliwość uwzględnienia w kosztach uzyskania przychodów - wydatków poniesionych w celu osiągnięcia przychodów nie podlegających opodatkowaniu.

Sentencja

skargę oddala w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób prawnych za 1994 r.

Uzasadnienie strona 1/3

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Wskazać trzeba przede wszystkim, iż zasadniczym i głównym przedmiotem sporu pomiędzy Spółką a organami skarbowymi obu instancji jest kwestia odliczenia w 1994 r. przez Spółkę - 1/3 straty za 1991 r. /za okres objęty zwolnieniem podatkowym/.

Jak wynika z akt przedmiotowej sprawy, Spółka Akcyjna jest spółką z udziałem zagranicznym powstałą na mocy ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej z udziałem podmiotów zagranicznych /Dz.U. nr 41 poz. 325 - ze zm./.

Stosownie do treści art. 28 cyt. ustawy - dochód spółek powstałych w oparciu o przepisy tejże ustawy, podlegał zwolnieniu od podatku dochodowego przez okres 3 lat /licząc od dnia rozpoczęcia przez Spółkę prowadzenia działalności gospodarczej.

Powyższa ustawa została uchylona ustawą z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym /Dz.U. nr 60 poz. 353 - ze zm./. Zachowała ona /art. 37/ prawo do zwolnienia od podatku dochodowego dochodu spółek utworzonych z mocy ustawy z dnia 1988 r. - w przedmiocie działalności określonej expressis verbis w zezwoleniu w oparciu o które została ona utworzona. Wskazać trzeba w tym miejscu, iż obie wymienione ustawy nie określały żadnych rozwiązań /szczególnych/ w zakresie podatków w razie poniesienia straty przez podmioty, których one dotyczą. Dlatego też - w przypadku poniesienia straty przez Spółki z udziałem zagranicznym, których to dochód /z mocy prawa/ podlega zwolnieniu od podatku dochodowego, możliwość rozliczenia tej straty, oceniać trzeba stosownie do przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. nr 3 poz. 12/ - w brzmieniu obowiązującym w 1991 r. - stratę /niedobór/ z danego źródła przychodów pokrywa się z dochodu uzyskanego w trzech kolejnych latach. Definicja straty /niedoboru/ podana została w art. 5 ust. 2 ustawy określającym, iż "jeśli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest niedoborem ze źródła przychodów".

Tak więc cyt. przepis określał jasno i wyraźnie, iż w toku ustalenia, czy podatnik poniósł stratę w świetle przepisów tej ustawy, mogą być uwzględnione tylko wydatki uznane przez ustawę za koszy uzyskania przychodów.

W tym miejscu wskazać trzeba, iż art. 11 ust. 1 pkt 21 tejże ustawy głosił, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów ze źródła przychodów, jeśli dochody z tych źródeł - nie podlegają opodatkowaniu albo są zwolnione od podatku.

Podkreślić trzeba, iż ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./, przyjęła podobne rozwiązanie prawne.

Strona 1/3