Podatki  i  inne świadczenia pieniężne, do  których   mają zastosowanie przepisy Ordynacji  podatkowej, oraz egzekucja t
Tezy

1. Zwrot "przychody z poszczególnego źródła" użyty w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ należy interpretować w związku z przepisem art. 10 tej ustawy, który określa co jest "źródłem przychodów" w rozumieniu ustawy.

2. Działalność gospodarcza prowadzona przez podatnika mimo, iż składa się z kilku rodzajów działalności może być traktowana na podstawie powołanych przepisów jako całość , czyli jedno /"poszczególne"/ ze źródeł przychodów wymienionych w art. 10 powołanej ustawy.

Przepis art. 22 ust. 1 tej ustawy nie daje podstaw organowi podatkowemu do uznania za odrębne źródło przychodu części działalności pozarolniczej działalności gospodarczej i zakwestionowania z tego względu poniesionych wydatków jako nie przynoszących w danym roku podatkowym przychodów.

Uzasadnienie

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Z materiału znajdującego się w aktach rozstrzyganej sprawy wynika, że skarżący prowadzi działalność gospodarczą w zakresie ochrony środowiska naturalnego, głównie ścieków, emisji przemysłowych oraz utylizacji odpadów przemysłowych a także w zakresie przetwórstwa i uszlachetniania materiałów izolacji termicznej i akustycznej na bazie utylizacji odpadów powstających w elektrowniach.

Zakwestionowany jako koszt uzyskania przychodu w 1992 r. wydatek w kwocie 403.665.380 st. zł dotyczył części prowadzonej przez skarżącego działalności a mianowicie produkcji materiałów izolacji termicznej i akustycznej dla budownictwa z odpadów powstających w elektrowniach. Fakt, że skarżący poniósł powyższy wydatek nie jest przedmiotem sporu.

Zarzut skarżącego dotyczy błędnej - jego zdaniem - interpretacji przepisu art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych poprzez wyodrębnienie działalności w zakresie produkcji materiałów izolacyjnych z całej działalności gospodarczej prowadzonej przez stronę i nieuznanie wydatków na tę działalność za koszty uzyskania przychodu z powodu, że działalność gospodarcza w tym zakresie nie przyniosła w 1992 r. przychodu.

Kontrowersja dotyczy wykładni cytowanego powyżej przepisu, który stanowi, że kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zwrot "przychody z poszczególnego źródła" użyty w cytowanym przepisie należy interpretować w związku z przepisem art. 10 powołanej ustawy, który określa co jest "źródłem przychodów" w rozumieniu ustawy w pkt 3 tego przepisu określa się, że źródłem przychodu jest pozarolnicza działalność gospodarcza, w tym również wykonywanie wolnego zawodu, z wyjątkiem działalności wykonywanej osobiście.

Działalność gospodarcza o charakterze pozarolniczym prowadzona przez skarżącego obejmowała oprócz produkcji materiałów izolacyjnych także działalność gospodarczą w innym zakresie. Działalność gospodarcza prowadzona przez skarżącego, mimo że składa się z kilku rodzajów działalności może być traktowana na podstawie powołanych przepisów jako całość czyli jedno /"poszczególne"/ ze źródeł przychodów wymienionych w art. 10 powołanej ustawy. Przepis art. 22 ust. 1 tej ustawy nie daje podstaw organowi podatkowemu do uznania za odrębne źródło przychodu części działalności pozarolniczej działalności gospodarczej i zakwestionowania z tego względu poniesionych wydatków jako nie przynoszących w danym roku podatkowym przychodów.

Przychody z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej stanowią całość zarówno jako przychody z tego źródła i taka interpretacja powołanych przepisów może stanowić podstawę właściwego ich zastosowania. Zaskarżona decyzja narusza prawo materialne, które miało wpływ na wynik sprawy, dlatego też Naczelny Sąd Administracyjny uchylił ją na podstawie art. 22 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, a o kosztach postępowania orzekł na podstawie art. 55 ust. 1 ustawy o NSA.

Strona 1/1