Sprawa ze skargi na decyzję SKO w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji ustalającej wymiar podatku od nieruchomości za 2015 r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grzegorz Wałejko Sędziowie WSA Grzegorz Grymuza WSA Ewa Kowalczyk (sprawozdawca) Protokolant Specjalista Julita Kula po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 25 maja 2017 r. sprawy ze skargi J. S., N. S. i M. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] stycznia 2017 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji ustalającej wymiar podatku od nieruchomości za 2015 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz J. S., N. S. i M. S. kwotę [...]zł (słownie: dwieście złotych) z tytułu zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie strona 1/4

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] stycznia 2017 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze ("Samorządowe Kolegium Odwoławcze" lub zamiennie "organ") po rozpatrzeniu odwołania J. S., N. S. oraz M. S. ("skarżący") utrzymało w mocy decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] listopada 2016 r. stwierdzającą nieważność decyzji Wójta Gminy S. ("Wójt Gminy").

Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji i akt sprawy wynika, że decyzją z dnia [...] listopada 2016 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze stwierdziło z urzędu nieważność decyzji Wójta Gminy z dnia [...] lutego 2015 r. nr [...] ustalającej wymiar podatku od nieruchomości za 2015 rok. Kolegium uznało, że decyzja ta wydana została z rażącym naruszeniem art. 132 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 699 dalej: "Ordynacja podatkowa"). W ocenie organu Wójt Gminy podlegał wyłączeniu z uwagi na okoliczność pozostawania jednego z współwłaścicieli nieruchomości w związku małżeńskim z osobą pełniącej funkcję skarbnika Gminy S..

Od powyższej decyzji skarżący złożyli odwołanie, w którym zarzucili naruszenie przepisów: art. 122 i 187 § 1 w zw. z art. 191, art. 132 § 2 pkt 1, art. 247 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej, polegające na błędnym zastosowaniu przepisu o wyłączeniu organu. W ocenie skarżących zastępca wójta gminy oraz skarbnik gminy wyłączeni są z mocy prawa od załatwiania własnych spraw podatkowych oraz osób bliskich wymienionych w art. 132 § 2 Ordynacji podatkowej, jednak w takim przypadku decyzje podatkowe wydaje osobiście wójt gminy, jeśli nie zachodzą inne przesłanki wyłączeniowe. Nie wyznacza się zatem organu dla skarbnika i zastępców wójta. W odwołaniu podniesiono nadto, że decyzja wymiarowa w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2015 r. wydana została przez Wójta Gminy S., a nie przez Wójta Gminy S. jak przyjął organ stwierdzający jej nieważność.

Po ponownym rozpatrzeniu sprawy Samorządowe Kolegium Odwoławcze nie podzieliło stanowiska skarżących i utrzymało w mocy wydaną decyzję wskazując jako podstawę rozstrzygnięcia art. 247 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym organ podatkowy stwierdza nieważność decyzji ostatecznej, która została wydana z naruszeniem przepisów o właściwości. Następnie wyjaśniono, że zgodnie z przepisem art. 132 § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej, wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta, marszałek województwa, ich zastępcy oraz skarbnik jednostki samorządu terytorialnego podlegają wyłączeniu od załatwiania spraw dotyczących ich zobowiązań podatkowych lub innych spraw normowanych przepisami prawa podatkowego. Przepis stosuje się również do spraw dotyczących: małżonka, rodzeństwa, wstępnych, zstępnych albo powinowatych do drugiego stopnia, osób związanych stosunkiem przysposobienia, opieki lub kurateli osób pozostających w takim stosunku prawnym, że może to mieć wpływ na rozstrzygnięcie sprawy. W przypadku wyłączenia organu, samorządowe kolegium odwoławcze wyznacza, w drodze postanowienia, organ właściwy do załatwienia sprawy (art. 132 § 3 Ordynacji podatkowej). Podkreślono że w niniejszej sprawie wyłączenie obejmowało sprawy dotyczące powinowatych pierwszego stopnia.

Strona 1/4